จุฬาฯ กับ ศิริราช ต่างกันยังไง ขอความเห็นจากพี่ที่จุฬาฯ(ไม่ต้องการล่อเป้านะครับ)

[fame mdcu64]

จุฬา ไม่ต้องเรียนแคล ไม่ต้องเรียนไทยสังคม ไม่ต้องตัวดำ เดินทางสะดวก เจอเพื่อนคณะอื่น แหล่งบันเทิงมากมาย 55

แค่ปี1 ละน้อง

[fame mdcu64]

ถ้าการเรียนเป็นเรื่องที่เปรียบเทียบกันได้ยาก เนื่องจากไม่มีใครเคยเรียนทั้งสองสถาบัน

ลองเปรียบเทียบ ความน่าอยู่น่าเรียนก็ได้นะครับ  เช่นลองเปรียบเทียบหอพักนิสิตแพทย์ของจุฬา ห้องสมุด สนามกีฬาต่างๆ เครื่องอำนวยความสะดวกต่างๆ

เทียบกับหอพักของศิริราชดู

จะเห็นภาพรวมว่าคณะแคร์ความเป็นอยู่ ความรู้สึกของนักเรียนยังไง และน่าจะสะท้อนไปถึงคุณภาพด้านอื่นได้เป็นอย่างดี

เรื่องพวกนี้ พี่แนะนำให้ ต้องไปดูด้วยตัวเองถึงจะรู้ครับ
ลองเดินนานๆเลย ให้เวลาทั้งวันไปเลย จะได้รู้ความรู้สึก ซึมซับบรรยากาศจริงๆของนักเรียนไปเลย

ทำเหมือนที่อเมริกาเลย ฮ่าๆ    ก่อนที่นักเรียนจะเข้ามหาลัยก็ต้องลองเข้าไปเดินดูบรรยากาศภายในมหาลัยก่อนว่าชอบไหม
รับได้กับ facility ต่างๆไหม ลองถามนักเรียนที่เรียนที่นั้นว่ารู้สึกยังไง


ปล. ผมอิจฉาหอพัก+ห้องสมุดที่ศิริราช, Life style ที่รามา แต่ก็ชอบ Academic intense ของจุฬาหลังปรับตัวได้

[DanTrolene~*]

เดินทางสะดวก ขึ้นรถไฟฟ้าหนีรถติดได้ มีแหล่งบันเทิง พารากอน สยาม สีลม ฯลฯ เยอะ

ตอนแรกก่อนเข้า ได้ยินมาว่าไม่ต้องเรียนไทย สังคม และมีระบบวิชาเลือก ให้เรียนอะไรก็ได้ในคณะตามที่ชอบ เลยสนใจครับ

เข้ามาแล้ว บรรยากาศ บุคลากร ทั้งรุ่นพี่ อาจารย์ ก็อบอุ่นดีครับ

แต่ที่ไม่ประทับใจคือหลักสูตรเช่นกัน

และเรียนที่นี่ มีงานบังคับว่าต้องทำ PortFolio ไปตลอด 6 ปี (ซึ่งเป็นงานที่เสียเวลา และไร้สาระอย่างมาก)

อยากให้น้องได้ลองถามจากรุ่นพี่ที่รู้จักก่อน ว่าสิ่งนี้มันเป็นยังไง ก่อนที่จะเข้าคณะนี้ครับ

[Nutmed]

พี่ว่าต่างกันที่บรรยากาศในการเรียนบวกกับสถานที่
ส่วนตัวพี่ว่าชื่อเสียงแนวแพทย์เค้าดูดีกว่านะ จุฬาติดฟังดูหมอไฮโซ แต่ไม่เกี่ยวกับความสามารถนะ
แต่พี่ชอบบรรยากาศที่จุฬากว่าเยอะเลย
อย่างน้อยมันก็มีต้นไม้บ้าง มีคณะอื่น มีอาหารตาอาหารใจ555
ศิริราชพี่ไปเดินมาพี่รู้สึกอึดอัดน่ะ ตึกกับคนแน่นไปหมด

บรรยากาศสำคัญนะน้อง เรียนหนักอย่างน้อยก็มีที่พักสมอง

[R.Jate]

ขอชมผู้ตั้งกระทู้นะครับ ตั้งแต่หัวข้อกระทู้ที่พิมพ์ จุฬาฯ มี "ฯ" ด้วย ถ้า จขกท มีความต้องการเข้าจุฬาฯ ก็ขอให้สมปรารถนานะครับ แพทย์จุฬาฯมีอะไรที่ดี ที่จะทำให้เป็นแพทย์มากกว่าจะเป็น ผู้รักษาคนหนึ่งๆครับ

ประเด็นเรื่องหลักสูตร ผมว่ามันแล้วแต่ที่นะครับว่าจะมีจุดประสงค์อย่างไร และที่สำคัญว่า ไม่มีที่ไหนเรียนหนักหรือเรียนสบายกว่าอีกที่หรอกครับ การเรียนหมอ "หนัก"เหมือนกันทุกที่แต่แล้วแต่จุดเน้นของสถาบันมากกว่า อย่างเช่น ของจุฬาฯเรานั้นจะเน้น ที่ให้นิสิตได้คิด ค้นคว้าด้วยตนเอง เพื่อเป็น life long learner ซึ่งในวิชาชีพแพทย์จะต้องเรียนรู้แบบนี้ไปตลอด หรือหลักสูตรเรามีวิชาเลือตอนปี 1 ที่เปิดโอกาสให้เรียนอะไรที่ชอบซึ่งจะได้เรียนรู้อะไรที่อยากเรียนและหลากหลาย และ ตอนปี3 มีselective ให้ได้ไปศึกษาอะไรก็ได้ที่สนใจที่เกี่ยวกับการแพทย์ จะในหรือนอกคณะหรือต่างประเทศก็ได้แล้วแต่จะติดต่อได้ หลายคนก็เรียนเกี่ยวกับ นวัตกรรมใหม่ๆทางการแพทย์เพื่อเสริมในสิ่งที่อาจจะไม่ได้เรียนในวิชาหลัก เช่นการแปลผลในห้องปฏิบัติการ วิชาการทำวิจัยทางการแพทย์ (ลองนึกดูเป็นโอกาสดีแค่ไหนที่ได้ลองทำวิจัยหรือสังเสตการตั้งแต่ตอนอายุแค่ 20) อย่างผมเองก็เลือกศึกษานอกคณะจากการที่คณะก็เปิดโอกาสให้เลือกนอกคณะได้  ผมก็ไปดูงานเกี่ยวกับระบบการแพทย์และสาธารณสุขไทย ที่กระทรวงสาธารณสุข ซึ่งเป็นโอกาสที่ดีแบบนี้ก็มีแต่หลักสูตรแพทย์จุฬาฯเท่านั้นที่มีโอกาสครับ

จุฬาฯของเรามีข้อดีในความหลายหลาย ของการเป็นสถาบันการศึกษาที่มีคณะที่มีความเป็นเลิศของประเทศทุกคณะ ดังนั้น ผู้ที่เข้ามาที่จุฬาฯ ถ้ามีโอกาสทำกิจกรรมร่วมกับ ผู้อื่นต่างคณะก็จะมีโอกาส ได้เปิดมุมมองนอกวิชาชีพอื่นๆ ซึ่ง การเป็นแพทย์ยังไง ก็ต้องประสานงานกับวิชาชีพอื่นในอนาคต ทั้งแพทย์ที่อยู่ในเมือง และโดยเฉพาะสำคัญมากสำหรับแพทย์ที่จะต้องไปอยู่ตาม โรงพยาบาลชุมชน(รพช.) ในอนาคต แต่โอกาสที่จะพบคณะอื่นๆ ตั้งแต่ปี 2 จะอยู่ในคณะซึ่งจะไม่ค่อยมีโอกาสเจอใครนอกคณะแล้ว (ซึ่งเป็นเหมือนกันทุกที่)

สำหรับข้อมูลของ ศิริราชเอง รวมถึงที่อื่นนั้น ผมพอจะทราบบ้าง แต่แนะนำว่า ถ้า จขกท ต้องการทราบจริงๆ ควรจะถามผู้ที่เรียนที่นั้นๆโดยตรงมากกว่า น่าจะได้ข้อมูลที่ชัดเจน และตรงมากกว่าครับ และในโลกการทำงานของแพทย์เท่าที่ เคยพูดคุยกับแพทย์หลายๆท่าน จบแพทย์ที่ไหนก็ไม่ได้มีการแบ่งแยกกันเหมือนบางวิชาชีพที่จะมีแบ่งสีนะครับ อาจจะมีก็ถามว่า จุฬาฯรุ่นเท่าไร ศิริราชรุ่นเท่าไรบ้าง แต่ก็เห็นแพทย์หลายท่านเวลาถามก็มักถามว่า เป็นแพทย์ใช้ทุนปีอะไร วิชาชีพเราส่วนใหญ่ ยังไงก็ต้องช่วยๆกันเพราะถือว่าขาดแคลน และวัดกันที่ฝีมือมากกว่าว่าจบจากไหนครับ

ขอชี้แจงกับแนวคิดที่ว่า "แพทย์จุฬาฯติดคุณหนูติดไฮโซ" คำพูดนี้ในความเห็นของผมนั้น คิดว่า"ถูก" แต่ "บางส่วน"เท่านั้น และด้วยคนที่มาเรียนหมอส่วนใหญ่จะมีฐานะและความพร้อมสูงในหลายๆด้านจึงไม่แปลกที่จะ คุณหนูไปบ้าง ซึ่งมีทุกคณะแพทยศาสตร์ ใน ประเทศเราครับ ดังนั้น "ไม่จำเป็น"ว่า จุฬาฯไฮโซติดคุณหนูครับ
ผมอยากให้มองจุดเน้นของแต่ละสถาบันมากกว่า เช่นศิิริราชเป็น รร.แพทย์เก่าแก่ มีแพทย์จบจากสถาบันแห่งนี้เป็นจำนวนมาก ตอนนี้รู้สึกจะรุ่น 120ได้แล้วนะครับ ในแพทยสภา ในกระทรวงมีแพทย์ศิริราชเยอะ ศิริราชก็จะมีวัฒนธรรมองค์กรแบบศิริราช ซึ่งดีในแบบของแต่ละที่ ของจุฬาฯนั้น ถ้าจะเปรียบก็ถือว่าใหม่กว่า (ปัจจุบันรุ่น 66) แต่การใหม่ของเราก็มีจุดเน้นที่แตกต่าง แพทย์จุฬาฯที่เป็นอยู่ในปัจจุบันเราเกิดมาทีหลัง(แต่เดิมครั้งโบราณกาล ศิริราชสังกัด จุฬาฯครับ) ดังนั้นก็จะเหมือนวัยรุ่นตอนปลาย ผู้ใหญ่ตอนต้นที่มีแนวความคิดก้าวหน้า เท่าที่ทราบมา ในกระทรวงแพทย์ยุคใหม่ที่ทำงานในฐานะแพทย์ หรือผู้บริหารยุคใหม่ของกระทรวงที่เป็นผู้บริหารระดับกลาง มีแพทย์จุฬาฯเป็นจำนวนมากนะครับ และอยากให้มองความสำเร็จอีกด้าน ปัจจุบันงานวิจัยทางการแพทย์ในไทยนั้น จุฬาฯเรามีความเป็นเลิศนะครับ มีสัดส่วนงานวิจัยที่ได้รับการตีพิมพ์ลงวารสารชั้นนำสูงมาก น่าจะเป็นอันดับ 1 เช่น ศ.นพ.ธีระวัฒน์ เหมจุฑา จขกท ลองsearch ใน google ได้นะครับ งานอาจารย์วิจัยเยอะมากเช่นตีพิมพ์ใน NEJM (วารสารอายุรศาสตร์ระดับโลก) Lancet ฯลฯ ท่านเป็นแพทย์จุฬาฯ และ อาจารย์ของเราด้วย แพทย์ที่เป็นผู้บริหารรพ.ชั้นนำทั้งในภาครัฐ อาจรวมถึงเอกชนชั้นนำ 2 อันดับแรก ก็เป็นแพทย์จุฬาฯนะครับ พี่ว่าสิ่งเหล่านี้เป็นผลพวงจาก หลักสูตรที่สอนให้คิด ของคณะแพทย์ ของเราครับ ดังนั้นขอเปลี่ยนจาก "แพทย์จุฬาฯติดไฮโซคุณหนู" เป็นแพทย์จุฬาฯติดไฮโซก็จริง แต่เป็น "แพทย์จุฬาฯติดไฮโซทางด้านความก้าวหน้า และการบริหาร รวมถึงการรักษา" นะครับ นอกจากนี้วงการการเมืองก็มีแพทย์จุฬาฯเป็นรัฐมนตรี เป็น สส. ก็มีนะครับ (ที่กล่าวนี้ไม่ได้จะบอกให้แพทย์ไปเป็นนักการเมืองนะครับ เพียงแค่ต้องการยกตัวอย่างให้เห็นถึงความหลากหลายของความเป็นแพทย์จุฬาฯ

กิจกรรมในคณะ และ ในจุฬาฯ มีเยอะมาก บรรยายไม่หมดครับ

ทางกายภาพของจุฬาฯก็มีแหล่งพักผ่อนหย่อนใจ เยอะ (แต่อย่าโดดเรียนไปเที่ยวนะครับ) เรากำลังมี อาคารศูนย์ความเป็นเลิศทางการแพทย์ อาคาร"ภูมิสิริมังคลานุสรณ์" รพ.ได้ลงทุนเป็น หมื่นล้าน เพื่อเป็น เสาหลักของการรักษาพยาบาล ของประเทศ ซึ่ง นับว่าจุฬาฯเรามีความพร้อมมากครับ แต่ช่วงนี้ อาจมีความแออัดอยู่บ้าง 1 ชั้นปีมีถึง 300คน มากสุดในบรรดาคณะแพทย์ในไทย สืบเนื่องจากนโยบายเร่งผลิตแพทย์ ซึ่งก็อาจเป็นปัญหาอยู่บางแต่ ผมก็เชื่อว่าซักระยะหนึ่งนะครับน่าจะลงตัวขึ้น

ข้อมูลก็ให้ตามนี้นะครับ หวังว่าคงมีประโยชน์ มีข้อสงสัย ???เพิ่มเติมก็ post ทิ้งไว้ได้นะครับ

[InwAssist]

จุฬาอยู่ใกล้สามย่าน ไปดอทได้ง่าย

ศิริราชไปดอทสะดวกได้เเค่ตอนปี 1 เพราะที่ศาลายามีร้านเกมเยอะ
เเตพอขึ้นปี 2 ถึงปี 6 หาร้านยากต้องยกคอมไปเอง

[napod]

ต้องขอโทดด้วยที่ตอนนั้นบอกแค่"หลักสูตร"เฉยๆ ไม่ได้specifyว่าเรื่องอะไรของหลักสูตร

จิงๆแล้วไม่ได้หมายถึงเรียนหนักไม่หนัก หรือ conceptที่อยากให้เด็กไปค้นคว้าหาความรู้เอง เพราะยังไงทุกที่ก้อเรียน"หนัก"เหมือนกัน(แต่ไม่ใช่"หนักเหมือนกัน") และ จะเปนหมอก้อต้องหาความรู้เพิ่มตลอดอยุ่แล้ว

สาขานี้มีเนื้อหาที่ต้องรู้มากมาย เวลาแค่หกปียังไงก้อเรียนได้ไม่หมด conceptที่ต้องหาความรู้เองจำเปนมาก แต่ก้อไม่ควรเอามันมาเปนข้ออ้างที่จะจัดคาบเรียนแบบนี้เยอะเกินไปจนกินเวลาคาบสอนเนื้อหา ขนาดเนื้อหาที่ต้องรู้ยังสอนได้ไม่หมดเลย (บางเรื่องก้อสอนแค่ผิวๆไม่ได้ลงลึกเพราะไม่มีเวลา) เนื้อหาที่ควรรู้หรือน่ารู้ถ้าได้เรียนก้อถือเปนโบนัสไป ตัวอย่าง เรื่องปอดบวม/pneumonia ใช้เวลาในคาบ(เรียน)อย่างน้อยหกชั่วโมง บวกกับเวลาไปอ่านเองอีกไม่รู้กี่ชั่วโมง ได้รู้อะไรกันบ้าง แต่ละกลุ่มก้อได้ไม่เหมือนกัน ถ้าจัดเปนเลคเชอร์จะได้เนื้อหาที่ต้องรู้ครบถ้วนและเนื้อหาที่ควรรู้หรือน่ารู้อีกพอสมควรภายในเวลาไม่เกินสามชั่วโมง

อีกเรื่องที่รู้สึกติดๆอยู่ตอนนี้คือ ward work เช่น เจาะน้ำตาลในเลือด, สวนปัสสาวะ, พ่นยาเด็ก, ...  หมอควรจะทำหัตถการพวกนี้ให้เปน แต่อย่าลืมว่านี่ไม่ใช่งานของหมอ จะให้มาทำอยุ่ตลอดเวลามันไม่ใช่อ่ะ พี่resident(จบหมอแล้วมาเรียนต่อเฉพาะทาง)หลายคนยังบ่นเลย ต้องให้มาทำอะไรพวกนี้ตอนตีสองตีสี่ ทั้งๆที่ไม่ค่อยมีเวลานอนอยุ่แล้ว

พอก่อนละกัน portfolioยังไม่อยากเม้น แต่ที่แน่ๆคือมันไม่ใช่อย่างที่คนที่ไม่เคยเจอคิดหรอก ส่วนเรื่องไฮโซไม่ไฮโซ ไฮโซแง่ไหน หมอผู้บริหาร หมอชั้นนำ หมอนักร้อง หมอนักการเมือง หมอลี้ภัยตปท ขอไม่เม้นละกัน คงคิดเองได้ จะเอามาใช้เลือกว่าจะเข้าที่ไหนด้วยก้อได้ สุดท้ายก้ออย่าเชื่ออะไรไปซะทุกอย่าง(รวมทั้งโพสต์นี้ด้วย) เพราะบางเรื่องควรเรียนรู้ด้วยตัวเอง แต่บางเรื่องควรเรียนจากประสบการณ์คนอื่น

[napod]

ถ้าจะบอกว่าเม้นเมื่อกี้ไม่ค่อยเหมาะสม ก้อขอโทดด้วย แต่อยากจะบอกจิงๆว่า ผมทำหน้าที่mdcuมาตลอดสี่ปี ไม่เคยcriticizeเรื่องภายในเพื่อชี้ชวนให้ใครเข้า/ไม่เข้าที่ไหน แต่บางคนกลับไม่เคยทำหน้าที่ตัวเองเลย ไม่ยอมปรับปรุงสิ่งที่ควรจะทำเลย (ตื้ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ - censored)

[DanTrolene~*]

เพิ่มเติมเรื่องหลักสูตรด้วยคนครับ

ในโฆษณามีการพูดแบบสวยหรูว่า ที่นี่เน้นสอนกันแบบ integration มีการบูรณาการระหว่างภาควิชา กว่าจะนัดอาจารย์แต่ละภาคมาสอนพร้อมกันนี่ทำได้ยากมาก แต่พอระดมสรรพอาจารย์มาจริง ๆ แล้ว กลับกลายเป็นมาต่างคนต่างพูดเนื้อหาของภาคตัวเอง แล้วก็ไป (เหมือนแย่งกันพูด) สุดท้ายไม่เห็นจะบูรณาการตรงไหน และรวม ๆ ชั่วโมงของทุกภาคทำให้ class เรียนหนึ่ง ๆ ยาวมาก คนฟังก็หลับไปกันครึ่งห้อง (รู้สึกตัวตื่นมาตอนไหน ก็ถือว่าได้ฟังของภาควิชานั้น) ไม่สามารถ get เนื้อหาในชั่วโมงนั้นได้ตลอดอยู่ดี

ส่วนการเน้น discussion (คล้าย ๆ ให้ผู้เรียนไปหาข้อมูล แล้วมา present หน้าห้อง เหมือนที่หลาย รร.มัธยมชอบให้ทำกัน) จนเกินไป นั้น ก็เห็นว่าเป็นการเดินผิดทาง อย่างมาก ของหลักสูตร จริงอยู่ว่าควรมีการ discussion จะได้ฝึกค้นหาข้อมูล แต่เรื่องทางการแพทย์เป็นเรื่องที่เฉพาะเจาะจง ไม่ใช่เรื่องที่ชาวบ้านทั่วไปอยากไปหาก็ไปหา ควรจะสอนเนื้อหาให้แน่น ๆ ก่อนที่จะให้ไปค้นคว้าเพิ่มเติม เช่น ในปีแรก ๆ ปี 1,2 ยังไม่ค่อยรู้อะไรก็สอนกันไปก่อน ไม่ใช่ให้มา discuss กันแบบสมองโล่ง ๆ ไม่มี basic ใด ๆ คนเรียนก็งง ไม่รู้จะไปทางไหน และชั่วโมงพวกนี้ยังกินเวลาอย่างมาก เทียบกับให้อาจารย์มาสอนให้รู้เรื่องไปเลย พอมีพื้นที่จะไปต่อได้ ค่อยไป discuss กันในปีหลัง ๆ ตอนไปดูคนไข้จริง ๆ ก็ยังทัน



สุดท้าย อยากชี้ข้อเท็จจริงอย่างนึงครับ

คะแนนสอบเข้า ของคณะแพทย์ฯ จุฬาฯ ในแต่ละปีนั้นสูง... สูงมาก......
กระทั่งคะแนนต่ำสุดของที่นี่ ยังสูงกว่าคะแนนสูงสุดของหลาย ๆ สถาบัน
แปลว่า เด็กนักเรียนที่เข้ามาเรียนนั้น เป็นระดับแนวหน้าของประเทศ

แต่คะแนนสอบออก (สอบ ศรว., ศูนย์ประเมินและรับรองความรู้ความสามารถในการประกอบวิชาชีพเวชกรรม แพทยสภา)
เป็นข้อสอบเดียวกันทั่วประเทศ ที่สอบตอนจบปี 3 ปี 5 และปี 6 กลับไม่แตกต่างกับสถาบันอื่น
อยู่แค่ในขั้น average เท่านั้น

ดังนั้น
เรามี input ระดับ hi-end ---> ? ---> แต่ output แค่ระดับกลาง ๆ

สิ่งที่อยู่ตรงกลางคืออะไร อะไรเป็นตัวแปร ไปคิดกันเอาเองแล้วกันครับ

[DanTrolene~*]

อธิบายเรื่อง portfolio นิดนึง.... ที่ว่านิสิตหลายคนเห็นว่าเป็นสิ่งที่ไร้สาระของหลักสูตรนี้

portfolio ในที่นี้ ไม่เหมือนสิ่งที่น้อง ๆ เคยทำกันตอนอยู่ ม.ปลาย ว่าเคยทำกิจกรรมอะไรของ รร.มาบ้าง
แต่ในที่นี้ ต้องให้มาเขียนบรรยายความดีงามของตัวเอง ว่าสิ่งที่ทำ ตรงกับความต้องการข้อไหนของหลักสูตร เป็นการฝึกการแถ ให้ตรงใจอาจารย์ ถ้าคนแถไม่เก่ง ก็ไม่ผ่าน ต้องเขียนใหม่ บางคนคนทำกิจกรรมเยอะแต่แถไม่เก่งก็ซวยไป ใครทำน้อยหรือไม่ทำ แต่มี skill การเขียนสูง ก็ผ่านสบายไป
นอกจากนี้ เวลาทำหัตการ (เจาะเลือด, ตรวจปัสสาวะ ฯลฯ) อะไร ยังต้องมาคอยให้อาจารย์ หรือรุ่นพี่ resident เซ็น ว่าฉันได้ทำนี้ ๆ ๆ แล้วนะ เหมือนเป็นการกระตุ้นให้คนขยันทำ แต่อีกนัยหนึ่ง เป็นการฝึกนิสัยทำงานเพื่อหวังผลประโยชน์ ทำงานเสร็จปุ๊บ ต้องคอยกางสมุด logbook ให้เซ็น (ซึ่งหลายครั้ง เวลาทำอะไรเยอะ ๆ ด่วน ๆ มันก็ไม่มีเวลามานั่งเขียนนั่งเซ็นกันหรอก) ทำให้ต้องมาคอยสนใจกับเรื่องจุกจิกกับงานเสมียน มากกว่าที่จะตั้งใจเรียนรู้ในหอผู้ป่วยจริง ๆ

[dazkung]

ถ้ากดไลค์ความเห้นบนได้ คงกดเป็นพันๆรอบล่ะ

[Nutmed]

ผมว่าบางเรื่องพี่ไม่ควรรีบพิมพ์ออกไปให้คนภายนอกรวมถึงน้องๆที่ยังไม่มีข้อมูลอะไรรับฟัง โดยเฉพาะข้อมูลที่ใส่อารมณ์ความรู้สึกของตัวเองเข้าไปมากๆนะครับ

-เพราะอย่างport เคยมีการทำประเมินในวิชาethicปีผม ว่าที่เขียนไปนั้นแถหรือเขียนตามจริงสรุปไม่มีคนยกว่าแถนะครับ
ถึงแม้จะต้องมาแก้ไขให้ถูกใจอาจารย์ตอนจบปี3ก็เหอะ
ปล.ส่วนตัวก็ไม่ได้ชอบทำport มีกิจกรรมที่ทำไปแต่ไม่เขียนportก็เยอะ
-ส่วนเรื่องdiscussกลุ่ม ส่วนตัวผมว่ามีประโยชน์มากกว่านั่งฟังlectureแน่นเอียดทั้งวัน เพราะให้lectureให้ตายจำได้ถึงวันสอบสุดท้ายก็ลืม แต่การdiscussทำให้เรารู้ว่าเรื่องที่เราลืมไปเราสามารถไปหาข้อมูลได้ที่ไหน แล้วถ้าเทียบกันระหว่างdiscussก่อนlecture กับlectureแล้วdiscuss ถ้ามีการสอนก่อนการdiscuss เนื้อหาที่เรามาdiscussเกือบทั้งหมดจะมาจากในชั่วโมงเรียนและมีการหาข้อมูลด้วยตนเองน้อยลง แต่ในชีวิตจริงเมื่อเจอcaseเราต้องหาข้อมูลเลยไม่มีคนมานั่งสอนก่อน ดังนั้นdiscussก่อนเรียนก็มีข้อดีของมันอยู่

[Relativity]

สาขานี้มีเนื้อหาที่ต้องรู้มากมาย เวลาแค่หกปียังไงก้อเรียนได้ไม่หมด conceptที่ต้องหาความรู้เองจำเปนมาก แต่ก้อไม่ควรเอามันมาเปนข้ออ้างที่จะจัดคาบเรียนแบบนี้เยอะเกินไปจนกินเวลาคาบสอนเนื้อหา ขนาดเนื้อหาที่ต้องรู้ยังสอนได้ไม่หมดเลย (บางเรื่องก้อสอนแค่ผิวๆไม่ได้ลงลึกเพราะไม่มีเวลา) เนื้อหาที่ควรรู้หรือน่ารู้ถ้าได้เรียนก้อถือเปนโบนัสไป ตัวอย่าง เรื่องปอดบวม/pneumonia ใช้เวลาในคาบ(เรียน)อย่างน้อยหกชั่วโมง บวกกับเวลาไปอ่านเองอีกไม่รู้กี่ชั่วโมง ได้รู้อะไรกันบ้าง แต่ละกลุ่มก้อได้ไม่เหมือนกัน ถ้าจัดเปนเลคเชอร์จะได้เนื้อหาที่ต้องรู้ครบถ้วนและเนื้อหาที่ควรรู้หรือน่ารู้อีกพอสมควรภายในเวลาไม่เกินสามชั่วโมง

LIKE !!!

ส่วนการเน้น discussion (คล้าย ๆ ให้ผู้เรียนไปหาข้อมูล แล้วมา present หน้าห้อง เหมือนที่หลาย รร.มัธยมชอบให้ทำกัน) จนเกินไป นั้น ก็เห็นว่าเป็นการเดินผิดทาง อย่างมาก ของหลักสูตร จริงอยู่ว่าควรมีการ discussion จะได้ฝึกค้นหาข้อมูล แต่เรื่องทางการแพทย์เป็นเรื่องที่เฉพาะเจาะจง ไม่ใช่เรื่องที่ชาวบ้านทั่วไปอยากไปหาก็ไปหา ควรจะสอนเนื้อหาให้แน่น ๆ ก่อนที่จะให้ไปค้นคว้าเพิ่มเติม เช่น ในปีแรก ๆ ปี 1,2 ยังไม่ค่อยรู้อะไรก็สอนกันไปก่อน ไม่ใช่ให้มา discuss กันแบบสมองโล่ง ๆ ไม่มี basic ใด ๆ คนเรียนก็งง ไม่รู้จะไปทางไหน และชั่วโมงพวกนี้ยังกินเวลาอย่างมาก เทียบกับให้อาจารย์มาสอนให้รู้เรื่องไปเลย พอมีพื้นที่จะไปต่อได้ ค่อยไป discuss กันในปีหลัง ๆ ตอนไปดูคนไข้จริง ๆ ก็ยังทัน

LIKE !!!

[napod]

ขอทีเถอะเรื่อง portfolio

วันนี้หลังจากมาบอก timeline ของการทำพอร์ทที่เหลือและกำหนดวันส่งพอร์ท ก็เปิดโอกาสให้ซักถาม
สิ่งที่ได้กลับมาหลังมีคนถามไปคือ ท่านหนึ่งโชว์"แถ"สดหน้าห้องให้ดูเป็นตัวอย่าง อีกท่านพูดไม่ตรงประเด็น
และสิ่งที่ได้อีกอย่างคือ เลือกเรียนที่นี่เอง ก็ต้องทำตามที่หลักสูตรกำหนดไว้

ถ้าผมรู้ว่าเป็นอย่างนี้ ผมคงไม่เลือกอันดับ1จุฬา 2ศิริราช 3รามา หรอก

[ForMedical student]

ถึงจะไม่ใช่คนตั้งกระทู้ และไม่รู้จักกับผู้ตั้งกระทู้เป็นการส่วนตัว

แต่ก็ขอบคุณคนตั้งกระทู้มากที่ถามขึ้นมา ขอบคุณพี่ๆด้วยที่ช่วยพยามชี้แนะและแสดงความคิดเห็น

อย่างน้อยก็เป็นประโยชน์กับนักเรียนม.ปลายหลายๆคนที่กำลังสับสนและได้มีโอกาสเข้ามาอ่านกระทู้นี้