Docchula Community

ผมอยู่ม.6 อยากคุยกับที่พี่เรียนหมอแล้ว รู้สึกว่าไม่ใช่ตัวเอง เป็นกรณีศึกษาครับ

Offline Taiyakikung

  • *
  • 1505
  • 10
กำลังกินน้ำพออ่านแล้วเกือบพ่นน้ำใส่หน้าคอมเลยวุ้ย :P
เราไม่สามารถตัดสินชีวิคคนอื่นได้ครับว่าควรอยู่หรือควรตายจากไป ทุกชีวิตมีคุณค่าในตนเองหมด
คนที่นอนเฉยๆอยู่บนเตียงก็มีประโยชน์ต่อสังคมเหมือนกันครับ สำหรับว่าเค้าควรจะอยู่หรือไปเราไม่ใช่คนตัดสินครับ มันขึ้นกะตัวเค้าและครอบครัวมากกว่า
ก็ถือว่าไม่แปลกหรอกครับที่น้องจะมีความคิดแบบนี้เพราะพี่ก็เคยคิดเหมือนกัน ;D
สำหรับงานของหมอ คนทำต้องมีความรู้เป็นอย่างดีครับ มันไม่ได้ง่ายอย่างที่มองเห็นครับ ต้องใช้เวลาเรียนมามากมายกว่าจะรักษาคนได้อย่างถูกต้องครับ ::)
« Last Edit: April 17, 2009, 12:47:03 am by Taiyakikung »


Offline btbt since 1990 ・ω・

  • *
  • 1200
  • 49
  • เป็ดน้อยในฟาร์มแกะ :)
    • facebook ja
บางครั้งผมก็มีความคิดแวบเข้ามาบ้าง คนเรามันก็ต้องตาย  น่าจะปล่อยไปตามธรรมชาติ เพราะบางครั้งเห็นคนป่วยหนักๆใช้เครื่องโน่นนี่นั่นเต็มไปหมดรู้สึกว่าทรมานแล้วเค้าอยากตายมากกว่าอยู่แล้ว :'(  ไม่น่าไปยื้อเอาไว้ :-\

เอ่อ
อันนี้มันแล้วแต่เคสด้วยมั้ง
แต่ส่วนใหญ่แล้วพี่ว่าหมอก็ยังจำเป็นอยู่นะ ในกรณีคนเจ็บป่วยทั่วๆไป
น้องคิดถึงเวลาไม่สบาย เป็นไข้ นอนหนาวโคดๆ
แล้วพอไปหาหมอ รู้วิธีการดูแลตัวเอง การกินยา แล้วรุ้สึกว่าดีขึ้นเยอะ หายเร็วขึ้นเยอะ

ส่วนเรื่องใช่หรือไม่ใช่ตัวเองอันนี้พี่ไม่ค่อยแน่ใจว่าน้องหมายถึงอะไร
แต่ถ้าตัวพี่เองก็ยังคิดๆ อยุ่นะว่าอยากเรียนอย่างอื่นมากกว่า
แต่ถ้าให้พี่เรียนหมอ ก็พอเรียนได้อ่ะ
« Last Edit: April 17, 2009, 12:52:23 am by a b t b t ・ω・ »


น้องอ่านแร้วช่ายม้าย พี่ลบนะ อย่างที่บอกว่า บางอย่างก็ไม่อยากให้ใครรู้  :'( เล่าประกอบใ้ห้น้องตัดสินใจ

พี่เองก็ตัดสินไม่ได้เหมือนกันว่าน้องควรจะเลือกหมอรึเปล่า คนเราไม่จำเป็นต้องมีความคิดที่สมดุลกับเหตุผลตลอด แค่รู้จักใช้เหตุผลให้อยู่เหนือความคิดก็พอแล้ว  เพราะคนที่พี่รู้จักคนนึง เขาก็ไม่ชอบการเป็นหมอมาก ๆ เพราะมันเหนื่อยและลำบาก แต่เขาใส่ใจคนไข้(แม้ว่าจะบ่นให้พี่ฟัง) เป็นหมอที่ดีมาก ดูแลรักษาคนไข้ได้ไม่มีที่ติก็มี ..แต่ถ้าถามพี่ เวลาไปเยี่ยม ไปถามคนไข้แบบนั้นแล้ว ถ้าน้องรู้สึกกังวลไปกับเขา อยากให้เขาหาย อยากช่วยอะไรเขาได้บ้าง นั่นหล่ะคือคนที่เหมาะกับการเป็นหมอจริง ๆ ทำงานแล้วจะมีความสุข

ยังไงถ้าน้องเข้ามา น้องก็จะได้เรียนวิชา doctor and society อยู่แล้ว มันจะทำให้น้องรู้ว่าสังคมเขาต้องการอะไรจากเรามากขึ้นนะ ( แม้ว่าคาบเลคเชอร์จะสุดแสนน่านอนเหลือเกิน )

"I'm just a small man. My heart is moved by what's in front of me, rather than what the world as a whole needs
Walker Allen

Offline KiaGz!~

  • Knight of Fourteen
  • *****
  • 5587
  • 74
บางครั้งผมก็มีความคิดแวบเข้ามาบ้าง คนเรามันก็ต้องตาย  น่าจะปล่อยไปตามธรรมชาติ เพราะบางครั้งเห็นคนป่วยหนักๆใช้เครื่องโน่นนี่นั่นเต็มไปหมดรู้สึกว่าทรมานแล้วเค้าอยากตายมากกว่าอยู่แล้ว :'(  ไม่น่าไปยื้อเอาไว้ :-\


อืมม Euthanasia เป็นประเด็นที่ถ้าพูดกันแล้วยาวครับ

เราจะตัดสินได้ไงว่าเค้าอยากตายจริง ๆ หรือยังไม่อยากตาย ?

เค้าสมควรมีชีวิตอยู่ต่อไปหรือปล่อยให้ตายอย่างที่น้องว่า ?

Offline antoinetty*

  • *
  • 1343
  • 35
  • AVE MARIA
บางครั้งผมก็มีความคิดแวบเข้ามาบ้าง คนเรามันก็ต้องตาย  น่าจะปล่อยไปตามธรรมชาติ เพราะบางครั้งเห็นคนป่วยหนักๆใช้เครื่องโน่นนี่นั่นเต็มไปหมดรู้สึกว่าทรมานแล้วเค้าอยากตายมากกว่าอยู่แล้ว :'(  ไม่น่าไปยื้อเอาไว้ :-\


อืมม Euthanasia เป็นประเด็นที่ถ้าพูดกันแล้วยาวครับ

เราจะตัดสินได้ไงว่าเค้าอยากตายจริง ๆ หรือยังไม่อยากตาย ?

เค้าสมควรมีชีวิตอยู่ต่อไปหรือปล่อยให้ตายอย่างที่น้องว่า ?


ถ้านับทางข้อคำสอนทางศาสนา ,,

การุณยฆาตกรรม ,,

ไม่ได้รับการอนุญาตนะครับ ,,
,, UBI CARITAS et AMOR ,, IBI DEUS EST ,,

Offline Necrossstalker

  • *
  • 6856
  • 10
  • I just haven't met you yet.
    • Dek-d.com
อืม เดี๋ยวน้องๆปีหนึ่งที่กำลังขึ้นปีสองก็จะได้เรียนเรื่องนี้ในรายวิชา Medical Ethicsครับ(และเอามาประกอบOutcomeที่7ได้ :D)

เอาเป็นว่า พี่บอกคร่าวๆครับ(ข้อมูลพลาดไงแย้งได้) ::)
 หมอไม่มีสิทธิ์ที่จะยุติชีพของผู้ป่วยนะครับ แปลว่า Euthanasiaนั้น ไม่สามารถทำได้ (ในเมืองไทย เมืองนอกพี่ไม่ทราบ แต่ต่อให้ทำได้ ก็ไม่ควรทำ)
แต่สิทธิผู้ป่วย ผู้ป่วยมีสิทธิที่จะขอไม่รับการรักษาจากแพทย์ได้ และต้องทำเป็นลายลักษณ์อักษร(เป็นหลักฐานเพื่อประโยชน์ต่อครอบครัวผู้ป่วยเอง)ซึ่งเงื่อนไขที่จะขอไม่รับการรักษาก็จะมีย่อยๆลงไปอีก อันนี้ไว้ค่อยรู้รายละเอียดในภายหลัง(จากที่เรียน)หรือจากการSearchข้อมูลในGoogle

สรุปคือ ผู้ป่วย(ถ้าหากว่าไม่อยู่ในสภาพที่จะทำได้ก็เป็นญาติผู้ป่วย)เป็นคนตัดสินใจครับ
« Last Edit: April 17, 2009, 08:30:40 am by Darkscythe Necross »

ปกติจะอ่านอย่างเดียว ไม่ค่อยจะตอบเท่าไหร่
แต่เห็นว่าเป็นคำถามที่ดี อืมๆๆ


อืม....พี่ก็เป็นคนนึงที่ไม่ได้อยากเรียนหมอมากมาย

พอติด ก็คิดว่าเรียนๆไปเหอะ ไม่ได้คิดอะไรมาก

แต่พี่ว่ามันก็เสียอย่างน่ะ พอพี่คิดแบบนี้ พี่รุ้สึก เรียนไปแล้ว ชีวิตมัน
ไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไหร่ เรียนไปวันๆ กลับบ้าน นอน ดูหนังสือ
อ่านพอเอาผ่าน เรียนแบบไม่คิดอะไรมาก พี่รุ้สึกว่า ไม่รู้น่ะ...พี่คิดเองว่า
ถ้าเรียนหมอแบบ ไม่ได้อยากเป็นมากนัก มันจะเรียนแบบ เบื่อๆ ไม่คอยมีแรงจูงใจ
เช่น เกรดพี่นี่ พอออก พี่ดูอยู่ไม่ถึงนาทีด้วย ไม่ใช่เพราะมันไม่ดี หรือ ดี แต่พี่ว่าดูไปก็เท่านั้น ไม่อยากแข่งกะใคร
ตอนเรียนก็ไม่ได้รุ้สึกอัศจรรย์อะไรกะร่างกายมาก บางทีพี่เรียนกลไกต่างๆของร่างกาย พี่กูรุ้สึกว่า โห ทำไมนักวิทย์สุขภาพมัน
ฉลาด+ว่างเหลือเกิน คิดไปได้ไง สมองเป็นงั้นเป็นงี้ tract นั้นไปโน่นนี่ สุดยอดจริงๆ นี่แหล่ะ พี่คิดแค่นั้นจริงๆ

พี่คิดว่า หากน้องไม่ชอบจริงๆ มันก็เรียนได้น่ะ หาอะไรทำแก้เบื่อ หาแรงจูงใจในชีวิต เช่น เที่ยวบ้าง
กิจกรรมคณะมันก็ช่วยให้น้องรู้สึกอยากเรียนหมอขึ้นมา
บ้าง สำหรับพี่ก็มากอยุ่ พี่เคยไปค่ายสอนหนังสือ ได้ยินคำขอบคุณ คำด่า(อันนี้ไม่มีมี เหอๆๆ) ก็ดีใจมากๆ รู้สึกว่า
เรียนไปดีกว่า อบ่างน้อยก็เพื่อคนอื่น

อืมๆ แต่อย่าไปมีแฟนเพื่อเป็นแรงจูงใจในการเรียนหมอน่ะ ไม่ดีๆ เค้ารุ้จะเสียใจเอา  ;D

Offline aralejung

  • *
  • 145
  • 6
อยากเรียนหมอ...เพราะตอนเด็กๆไม่สบาย แล้วไปเจอหมอประจำตัวแล้วทำให้หายดีได้...เลยประทับใจ

อยากเรียนเพราะ...ไม่อยากนั่งทำงานออฟฟิซ ถ้าให้ต้องทำงานเดิมๆทุกวันคงเบื่อแย่
อันนี้มีคนคุย คนเม้าท์
เหนื่อยมั๊ย..เหนื่อยเพราะบางที มันก็ง่วงนะ แต่ก็ต้องทำงานต่อ
(ยิ่งต้องทำงานกับคนหลายสาขา ต้องถนอมน้ำใจกันดีๆ)

เคยมีน้องญาติเค้าไม่อยากเรียนหมอ แต่คะแนนถึง พ่อแม่อยากให้เรียน...
อยากบอกว่า "เรียนไปก่อน...มันอาจจะดีกว่าที่เราคิด แต่ทำใจไว้นิดนึงว่า มันก็หนักนะ วันหยุดก็ไม่ได้กลับบ้าน"

สุดท้ายแล้ว ไม่มีอาชีพไหนที่สบายหรอกนะ แค่เราหนักกว่า นอนน้อยกว่า เจอคนตอนไม่สบาย (เพราะถ้าสบาย เขาก็ไม่มา)
เจอของที่ไม่น่าพอใจ (เช่น หนอง อุจจาระ ปัสสาวะ น้ำมูก น้ำลาย อาเจียน) ต้องแบกรับความคาดหวังของคนไข้และญาติ  แค่นั้นเอง

Offline Topo

  • *****
  • 2276
  • 54
บางครั้งผมก็มีความคิดแวบเข้ามาบ้าง คนเรามันก็ต้องตาย  น่าจะปล่อยไปตามธรรมชาติ เพราะบางครั้งเห็นคนป่วยหนักๆใช้เครื่องโน่นนี่นั่นเต็มไปหมดรู้สึกว่าทรมานแล้วเค้าอยากตายมากกว่าอยู่แล้ว :'(  ไม่น่าไปยื้อเอาไว้ :-\
อันนี้ต้องเจอจริงๆแล้วถึงจะเข้าใจครับ

ยกตัวอย่างเช่น คนไข้  end stage อยู่ไปก็ทรมาน แต่ก็เลี้ยงให้อยู่รอด เพื่อรอภรรยาที่จะคลอดในอีกเดือนข้างหน้าครับ

เราถูกหรือผิดที่เลี้ยงไข้ ให้คนไข้ได้เจอหน้าลูก ? ?

หลายๆเคส ความรู้สึกกับความเป็นจริงมันขัดแย้งกันเองครับ
I N T E R N ตั ว เ ล็ ก ๆ

ผมก็สอบติดมาด้วยใจที่ม่ได้อยากเป็นหมอเต็มร้อยนัก
ซึ่งคิดดูแล้วปกติจะตายไป คนที่สอบเข้าได้และประกาศตัวว่าอยากเป็นหมอนั้นนะ
ก็ไม่ได้เข้าใจอย่างเต็มที่กระมังว่าหมอมันเป็นไง นอกจากพวกที่พ่อแม่เป็นคงใกล้เคียงพอควร
แต่ แต่ยังไง เขาก็ยังไม่ได้เป็น
กว่าจะมาซาบซึ้งจริงๆ ต้องซักปีหกละครับ ว่าของจริงเป็นไง

ซึ่งตอนปีหก ผมเองก็รู้สึกว่าใช่อ่ะนะ และใช่มาจนทุกวันนี้

เวลาหกปีมันเปลี่ยนอะไรได้มากนะครับ ถ้ามีแรงบันดาลใจที่จะเปลี่ยน มีตัวอย่าง มีบทเรียนชีวิตที่ดีพอ
ซึ่งผมโชคดีอะนะ ที่ที่ผมเรียนสอนผมเป็นหมอแบบที่ผมภูมิใจในตัวเองได้  ซึ่งไม่ได้แปลว่ามีความสุขสบาย
อาจจะลำบากแต่มีความสุข

ส่วนของหนู ม.หก  อืมม์ โลกนี้มันกว้างนะ มีคนมากมายหลายอาชีพ
ระดับสติปัญญาของคุณคงดี สอบติดได้
แต่มันแค่หมายถึง คุณมีสิทธิ์เลือกเฉยๆ ไม่ใช่ว่าเรียนเก่งระดับนี้แล้วต้องเรียนหมอเท่านั้น
วิชาชีพอื่นๆเค้าก็คงอยากได้เด็กเก่งๆไปเรียนเช่นกัน
ผมเห็นคนที่ชอบๆ มาเรียนแล้วยังไม่ค่อยจะชอบกันต่อเลย
คนที่ไม่ชอบ จะเปลี่ยนมาชอบอาจจะไม่ง่ายนะครับ
พวกนิสิตแพทย์หลายคนรู้ว่าไม่ใช่ก็ฝืนมาเรือยๆ
จะลาออก ก็เสียดาย กลัวพ่อแม่เสียใจ ทั้งที่พวกท่านไม่รู้เลยว่าคุณชอบกันไหม
ยิ่งปีสูงๆ ปีสี่ปีห้า ยิ่งไม่กล้าออก ทนกันไป ผมเจอประจำอะนะ


ส่วนประเภทพ่อแม่อยากให้เป็น อีกหน่อยจะได้ช่วยมาดูแลพวกเค้าได้นั้น
บอกพ่อบอกแม่ไปเลยครับ ว่าเป็นหมอแล้วน่ะ ไม่ค่อยได้ดูแลหรอก พ่อแม่ตัวเอง
ใช้เวลาไปกับการดูแลพ่อแม่คนอื่น ลูกคนอื่นมากกว่า
อยากให้ลูก ว่างดูแล ต้องเรียนอย่างอื่นครับ
รายได้ดีๆ พอเวลาเค้าไม่สบาย จะได้มีปัญญาพาเข้า บำรุงราษฎร์ สมิติเวช นั่นเลย ดีกว่ามาก

สรุป ถ้าคิดว่าไม่ใช่ ไม่ค่อยชอบดูใครลำบาก ไม่อยากรับรู้ปัญหาชาวบ้าน
       รักความสงบเลยไม่อยากยุ่งกับคน ให้โควต้าคนอื่นเขาเรียนดีกว่านะครับ
       อย่าฝืน ชีิวิตคุณ คุณเลือกได้
      แต่ถ้าคิดว่าไม่แน่ใจ อาจจะเป็นไปได้ ก็ต้องลองเข้ามาเรียนดู
 


เออ ลืมไป ส่วน reply อื่นๆ ที่ดูเหมือนจะเฉเข้าเรื่องคนไข้ระยะสุดท้ายนั้น ก็เรียนรู้กันต่อไปครับ

หลักการที่สำคัญมากที่สุดคือ อย่าเพิ่งคิดแทนใคร
ชีวิตใคร คนนั้นคิด  ชีวิตคนไข้ คนไข้มี Autonomy เลือกเอง

หมอให้ข้อมูล(Fact) ส่วนความคิดเห็น (Opinion) ให้ต่อเมื่อจำเป็น หรือเมื่อคนไข้ขอ
มันคงวุ่น ถ้าหมอมีแต่ความคิดเห็นไม่มีข้อมูลที่น่าเชื่อถือจะให้ได้

เรียนกันต่อไป เรียนกันต่อไป เรื่องของชีวืิต มีอะไรให้เรียนอีกมาก
 

Offline Topo

  • *****
  • 2276
  • 54
ขอบคุณอ.ครับที่ให้แง่คิดดีๆ

อย่างที่อ.ว่าครับ จะเข้าใจชีวิตแพทย์ได้ดีก็คงต้องรอคลินิคโน่นแน่ะ .  .. :P
I N T E R N ตั ว เ ล็ ก ๆ

Chaiwat

ขอขอบคุณอาจารย์ และพี่ๆ ทุกๆคนที่เข้ามาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันนะครับ

ผมอยากลองฟังเคสจริงที่แบบว่า   เรียนหมอแล้วลาออกไปก่อนที่จะจบหมอ  แล้วเปลี่ยนไปเรียนคณะอื่น

เค้ามีความคิดเห็นยังถึงตัดสินใจลาออก  แล้วอ่อเราจะทำอย่างไรที่เหตุการณ์นี้อย่างนี้จะไม่เกิดกับเรา  เพราะนั่นว่าเราหลงทางไปแล้ว ถ้าเราไม่หลงคงจะดีกว่า

Offline Topo

  • *****
  • 2276
  • 54
ขอขอบคุณอาจารย์ และพี่ๆ ทุกๆคนที่เข้ามาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันนะครับ

ผมอยากลองฟังเคสจริงที่แบบว่า   เรียนหมอแล้วลาออกไปก่อนที่จะจบหมอ  แล้วเปลี่ยนไปเรียนคณะอื่น

เค้ามีความคิดเห็นยังถึงตัดสินใจลาออก  แล้วอ่อเราจะทำอย่างไรที่เหตุการณ์นี้อย่างนี้จะไม่เกิดกับเรา  เพราะนั่นว่าเราหลงทางไปแล้ว ถ้าเราไม่หลงคงจะดีกว่า
จำได้ว่ามีรุ่นพี่พี่คนนึง ชื่อพี่ม่อนมั้งครับ

ลาออกตอนปีสี่ ไม่ก็ปีห้า เพราะรู้ว่าไม่ใช่ แล้วพี่แกก็เขียนบทความลงเวบเด็กดีมั้ง

ลอง search ดูกระทู้เก่าๆ เผื่อจะเจอ
I N T E R N ตั ว เ ล็ ก ๆ