Docchula Community
Docchula Public Board => Docchula Public Board => Topic started by: เอ่อคือ on May 04, 2012, 01:24:49 pm
-
ถ้าเรียนหมอแล้วก็ควรทำใจเลยใช่ป่ะครับว่าต้องแต่งงานกะหมอพยาบาลเทือกๆนี้ เหอๆ :'(
เห็นหมอที่รู้จักรอบๆตัวก็เเต่งงานแต่กับคนในคณะเดียวกันหรือกับ หมอด้วยกัน ไม่ก็ เภสัช พยาบาล ทันตะ
เอิ่ม ทำงานในรพ. เจอกันในรพ. พบรักกันในรพ. :(
บอกตรงๆว่าคิดแล้วผมเครียด >:( ชีวิตอยู่แต่ในนี้ยังต้องแต่งงานกับคนในรพ.ด้วย
เเล้วไงครับกลับมาบ้าน คุยกันเรื่องเดียวกัน เรื่องเดิมๆ หมอ คนไข้ โรค เคสนั้นเคสนี้ พยาบาลคนนั้นแต่งกะหมอคนนี้เเล้วนะ ไม่ต้องรู้จักคนวงการอื่นพอดี
สนใจได้เเต่เรื่องในเเวดวงตัวเอง มีลูกๆก็อาจจะเป็นหมออีกไม่ทำอาชีพอื่น
ถ้าได้คู่ทำอาชีพอื่น เช่นได้ เเฟนจบบัญชี อักษร รัฐศาสตร์ นิติ เศรษฐศาสตร์ วิศวะ ก็คุยกันได้เรื่องอื่นทั่วๆไป หรือได้รู้จักสาขาเเวดวงอื่นว่าเค้าทำงานอะไร มีอะไรอีกบ้างนอกรพ.เเละนอกวงการเเพทย์ ได้รู้มุมมองด้านอื่นที่แตกต่างไป :(
มันเหมือนกับว่าก็แค่ที่ได้เจอกัน รู้จักกัน ก็เพราะเป็นหมอ แล้วไง ก็ไม่เจอใครก็เจอแต่กับคนที่ประกอบอาชีพเเนวนี้ สุดท้าย พอถึงเวลาอายุพอสมควรเลยแต่งงานกัน เพราะไม่ได้เจอคนอาชีพอื่นด้วยส่วนหนึ่งรึปล่าว
แล้วจะทราบได้อย่างไรว่าหมอด้วย พยาบาล เภสัชหรือทันตะเเพทย์ที่เราเเต่งงานด้วยเป็นคนที่รักจริงๆ ไม่ใช่เพราะเราเเต่งเเค่ว่า เห้ย ไม่ได้เจอใครก็เเต่ง จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันในรพ.เลยเข้าใจไปว่ารัก แต่ความจริงเเล้วอาจเป็นแค่ความผูกพันที่ต้องอยู่ด้วยกันนานๆเเต่ไม่ใช่ความรัก
แล้วจะรู้ได้ยังไงบางทีคนที่เรารักจริงๆอาจจะประกอบอาชีพอื่น เช่น เป็นเเอร์ นักบิน สถาปนิก ผู้พิพากษา นักเขียน ทนาย อาจารย์ นักบัญชี แต่ประเด็นคือมาเป้นหมอเลยไม่ได้เจออาชีพอื่น เลยไม่มีโอกาสได้เจอคนที่ประกอบอาชีพที่ต่าง ถ้าอยู่ปี1-ปี4นี่ยังพอมีเเววเเต่ขึ้นปี5-จบเเล้วนี่ทำใจเลย ไปใช้ทุนอีก ยิ่งเจอเเต่หมอ เภสัช พยาบาล
-
ผมว่าปัญหาสำคัญกว่าที่ควรเป็นกังวลคือจะไม่ได้แต่งงานเอาสิครับ - - ?
-
คิดไปไกลถึงขั้นต้่อง "ทำใจ" เลยเหรอ
มันจะไม่มีมาให้น้อง "ทำใจ" อ่ะดิ กร๊าก
-
น่าสนใจจริงๆคำถามนี้ และวิธีการคิดนี้
อืมมม พี่ยังไม่มีแฟนครับ
และคือการมีหรือไม่มีแฟน และการที่แฟนเป็นใครมันเป็นอะไรที่มีปัจจัยเยอะครับ
หมอมีแฟนเป็นคนไม่ได้เรียนสายสุขภาพก็เยอะครับ
แต่มีแฟนที่เป็นสายสุขภาพเยอะจริง ก็แหม เจอกันบ่อยๆนี่ครับ
จะให้หมอไปแต่งงานกับนักปีนเขาได้อย่างไรถ้าไม่เคยเจอกัน
ที่สำคัญ ทำไมต้อง "ทำใจ" เลยหละครับ
พยาบาลเขาไม่ดีอย่างไรหรือ??
และการมีแฟน บางทีมันเลือกไม่ได้นะครับ
น้องอาจจะชอบคนที่อยู่คนละสังคม เจอกันจะได้คุยกันเปิดโลกทัศน์
คนอื่นอาจจะชอบคนคอเดียวกัน คุยกันรู้เรื่อง คุยกันภาษาเดียวกัน เราอยู่เวร เขาเข้าใจ เขาอยู่เวร เราก็ทำตัวถูก
แต่สุดท้ายแล้ว ความรักเลือกเรา หรือเราเลือกความรักครับ??
อย่าเพิ่งมองไปถึงการมีลูก และอาชีพของลูกในอนาคตเลย มันมีอะไรอีกเยอะที่เป็นปัจจัยครับ
แล้วดูท่าทางน้องจะเชื่อเรื่องเนื้อคู่ ใช่ครับ คนที่ใช่ที่สุดอาจจะไม่ใช่คนนี้
แต่บางทีเราก็ควรจะหยุด เมื่อเจอคนที่ลงตัว คนที่เราเข้ากันได้ ไปด้วยกันแล้วโอเค
นิยามความรักมันจะเปลี่ยนไปเมื่อน้องเติบโตขึ้นครับ (ปล แต่พี่ก็ไม่ได้บอกว่าพี่โตแล้วอะนะ)
-
- คนรู้จักพี่ก็มีแฟนที่ไม่ได้อยู่ในแวดวงนี้เยอะนะครับ ตำรวจ ทนาย
- ที่น้องบอกว่าพอถึงอายุที่ควรแต่ง แต่ไม่มีใครให้แต่ง เลยจับพลัดจับผลู จำใจ ทำใจแต่ง คิดไปเองว่ารัก
พี่คิดว่าพออายุขนาดนั้น ก็มีคงวิจารณญาณในการเลือกคู่ครองตัวเองครับ
คงมีน้อยคู่มากกว่าที่แต่งด้วยความรู้สึกว่าแต่งๆไปเถอะ การแต่งงานไม่ใช่เล่นขายของจะได้เอาอย่างไรก็ได้พี่ว่า
และการแต่งงานไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิต คนปัจจุบันจึงพอใจกับการเป็นโสดมากขึ้นครับ
- พี่คิดว่าถ้าเกิดคุณหมอคนหนึ่ง ว้อนท์อยากจะมีแฟนเป็นแอร์โฮสเตสมาก เป็นทหาร เป็นนักธุรกิจ หรืออื่นๆ
ด้วยความที่มนุษย์เป็นสัตว์สังคม และโลกปัจจุบันมันโลกาภิวัฒน์ไปหมดแล้ว มันคงไม่ยากเกินความสามารถครับ
- สรุปคือพี่คิดว่าเป็นความจริงในเรื่องการแต่งงานในสายอาชีพเดียวกันที่พบเห็นได้บ่อย
สาเหตุน่าจะเป็นเรื่องของความใกล้ชิดและผูกพันมากกว่าการจำใจแต่งเพราะไม่ได้เจอใคร
และหากอยากมีแฟนในสายอาชีพอื่นก็ย่อมได้
และคงจะมีน้อยคนเหลือเกินที่ต้องจำใจแต่งงานกับเพื่อนร่วมสายงานทั้งที่ตัวเองไม่รัก หรือเข้าใจผิดคิดว่ารัก
ทั้งๆที่โอกาสในการแต่งงานกับต่างสายอาชีพก็มี แต่คนนั้นก็ไม่มีโอกาส ไม่ว่าจะด้วยบริบทส่วนตัวหรือของสังคม
ซึ่งคนนั้นถ้ามีจริง คิดว่าน่าสงสารอย่างสุดซึ้งครับ
ขอบคุณสำหรับทัศนคตินะ :)