Docchula Community
Docchula Public Board => แนะนำการศึกษาต่อคณะแพทย์จุฬาฯ => Topic started by: เคโระ on June 12, 2011, 08:41:27 pm
-
คืออยากทราบว่าสายภาษาจะเรียนแพทย์ได่เปล่าครับ
และสมมติ(อยากให้เป็นจริง) ถ้าสอบได้แล้วผ่านหมดทุกอย่างแล้วได้เข้าเรียนแล้ว จะเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นบ้างครับ
เพราะว่าผมก็เรียนพิเศษมาพร้อมกับสายวิทย์-คณิตมาตั้งแต่ ม.4 แล้วครับ
อยากจะขอความเห็นจากพี่ๆทุกคนเลยอะครับ
ขอบคุณครับ :-*
-
สอบได้ ก็ได้เรียนครับ ถ้าเรียนพิเศษวิทย์ คณิตมาครบจริงๆ ไม่น่ามีปัญหานะ คิดว่า
-
เลือกสอบ
ถ้าจะเอาข้อมูลโดยตรง พี่ว่าลองเช็คถามทางศูนย์ที่เกี่ยวกับการสอบเข้ามหาวิทยาลัยนะครับ แต่พี่ไม่แน่ใจว่ากระทรวงเลยรึเปล่า
ส่วนเรื่องจะเข้าหมอ
พี่ขอฝากไว้อย่างนึงนะครับว่า น้องต้องชอบที่จะเรียนทางด้านนี้จริงๆ เพราะมันคือสายอาชีพของน้อง จริงๆมันก็ทุกคณะแหละนะ
แต่ว่าต่อให้น้องกิน p...n จนเข้าหมอได้ ถ้าน้องไม่ชอบ น้องก็ไม่มีความสุข อาจซิ่ว แต่นั่นคือน้องเสียเวลาไปอย่างน้อย 1 ปี
ถ้าหากว่าน้องอยากไปทางด้านนี้จริงๆ ก็ขอให้มันมีทางอะไรซักอย่างทำให้น้องสมหวังที่ตั้งใจไว้ครับ
ปล. แต่หมอเหนื่อยจริงๆนะ อุโฮะ! :D
-
เลือกสอบ
ถ้าจะเอาข้อมูลโดยตรง พี่ว่าลองเช็คถามทางศูนย์ที่เกี่ยวกับการสอบเข้ามหาวิทยาลัยนะครับ แต่พี่ไม่แน่ใจว่ากระทรวงเลยรึเปล่า
ส่วนเรื่องจะเข้าหมอ
พี่ขอฝากไว้อย่างนึงนะครับว่า น้องต้องชอบที่จะเรียนทางด้านนี้จริงๆ เพราะมันคือสายอาชีพของน้อง จริงๆมันก็ทุกคณะแหละนะ
แต่ว่าต่อให้น้องกิน p...n จนเข้าหมอได้ ถ้าน้องไม่ชอบ น้องก็ไม่มีความสุข อาจซิ่ว แต่นั่นคือน้องเสียเวลาไปอย่างน้อย 1 ปี
ถ้าหากว่าน้องอยากไปทางด้านนี้จริงๆ ก็ขอให้มันมีทางอะไรซักอย่างทำให้น้องสมหวังที่ตั้งใจไว้ครับ
ปล. แต่หมอเหนื่อยจริงๆนะ อุโฮะ! :D
พี่มีความเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งกับพี่เจ้าของกระทู้ เมื่อน้องต้องการจะเดินทางร่วมเข้าสู่สายวิชาชีพแพทย์แล้ว น้องจะต้องทำใจว่า เวลาว่างของน้องนั่น นับวันที่น้องเรียนและทำงานสูงขึ้น จะยิ่งลดลงจนเทือบไม่มีเลย
การเรียนนั่นว่ายากแล้ว การทำงานยิ่งหนักเข้าไปอีก (ในที่นี้ พี่ไม่อยากใช้คำว่า ยาก แต่อยากพูดถึงว่ามันหนักจริงๆๆ นะน้อง) เพราะสิ่งที่น้องกำลังจะเจอต่อไปในอนาคต (ซึ่งตอนน้องเรียนอยู่ปีที่ 1 ถึง 3 น้องจะรู้สึกแค่เหนื่อยจากการเรียนเท่านั้น แต่เมื่อน้องก้าวข้ามผ่านไปตั้งแต่ชั้นปีที่ 4 เป็นต้นไป ตลอดจนเวลาที่น้องยังคงยึดมั่นในสายวิชาชีพนี้อยู่ ชีวิตจริงจะไม่ได้อยู่แค่ในห้องเรียนอีกต่อไป แต่มันคือ การเรียนรู้ตลอดชีวิตที่ต้องมีการรวบรวมและเชื่อมโยงความคิดในหลายๆ ด้านเข้าด้วยกัน) คือ ชีวิตของมวลมนุษย์หลายคนหลายท่านที่ฝากชีวิตไว้แก่น้องที่เขายกย่องให้เป็นดั่งเทวดาจากสรวงสวรรค์ ที่พร้อมจะช่วยให้เขาพ้นทุกข์พ้นภัยจากโรคที่เขากำลังประสบอยู่ ในขณะที่เวลาที่น้องจะทำการรักษาเขา ความเครียด เวลา และปัญหาจะเริ่มประดังเข้ามา และการตัดสินใจในการรักษาจึงเริ่มขึ้น ซึ่งไม่ใช่แค่การรักษาที่โรคของพวกเขาเหล่านั้นเพียงอย่างเดียว แต่ยังรวมถึงการเยียวยาทางจิตใจเขา และครอบครัวของเขาด้วย นั่นหมายความว่า ถ้าทำดี ก็ได้รับการชื่นชม ตัวน้องก็มีความสุข แต่ขณะที่ถ้าน้องทำพลาด จนอาจทำให้ชีวิตของเขาต้องสูญสิ้นไป มันจะกลายเป็นความทุกข์ระทมของน้อง (และอาจรวมถึงญาติของคนไข้ด้วย) ที่ไม่อาจประมาณค่าได้เป็นตัวเลข
ดังนั้นพี่บอกได้เลยว่า น้องควรถามใจตนเองว่า ตนเองพร้อมที่่จะเสียสละเวลาความสุขส่วนตนมาให้แก่ประชาชนได้หรือเปล่า
พี่ขอทิ้งทวนไว้แต่เพียงเท่านี้นะ
" สิ่งที่ำได้ทำไว้ ถ้าผลลัพธ์ออกมาดี มันคือ "เกียรติยศ" แต่ถ้าทำแล้ว ผลลัพธ์ออกมาแย่ มันก็คือ "อัปยศ" "
-
ขอบคุณพี่ๆทุกคนสำหรับคำแนะนำครับ
ถ้าพูดถึงเวลาว่างผมคิดว่าผมให้ได้ คือสิ่งที่สำคัญก็คือการให้ที่ไม่หวังผลตอบแทนอะครับ และผมรู้สึกสบายใจที่ได้ช่วยเหลือคนเป็นอาชีพที่ทำเพื่อคนอื่นซะส่วนใหญ่ ผมบอกจากใจเลยว่าการช่วยเหลือคนอื่นแม้จะเป็นสิ่งที่เล็กน้อยผมคิดว่ามันเป็นความสุขที่ถาวร ทำแล้วรู้สึกดี ทำแล้วมีความสุขทั้งวันเลย เกิดมาแล้วอยากเสียสละครับจริงๆ คือทำแล้วอยากให้คนอื่นมีความสุขอะครับ ไม่อยากจะประกอบอาชีพอื่นๆเพราะส่วนใหญ่จะทำเพื่อตนเองมากกว่า หาความสุขใส่ตัวเองมากกว่า และก็ต้องหาความสุขความได้เปรียบใส่ตัวเองตลอดเวลาเพราะความสุขแบบนี้มันไม่ถาวรอะครับ วันๆรักษาคนป่วย วันๆได้ให้คำปรึกษาแก่คนป่วย ได้พูดได้ทำจากใจ ผมมีความสุขมากๆครับ
ขอบคุณพี่ๆทุกคนอีกครั้งครับ :-*
-
เป็นห่วงก็เรื่องเรียนนี่แหละครับ ความรู้ต้องแน่นทุกอย่างต้องจำได้ทุกอย่าง และมีการพัฒนาตลอดเวลาเลย ไม่มั่นใจความรู้ที่จะสอบด้วยครับ อิอิ แต่วันๆผมอยู่กับหนังสือตลอดเลยครับ พยายามให้จำได้หมดทุกเรื่องที่เรียนมาอะครับ และกลัวว่าถ้าได้เข้าเรียนร่วมกับเพื่อนๆแล้ว เอ๊ะ!!! ไม่เคยเรียนเลย ประมาณนี้อะครับ เหนื่อยเรื่องการเรียนนี่อยากขอคำแนะนำจากพี่ๆอะครับ ส่วนเรื่องงาน ขอสู้ตายสุดใจ!!!!!!!!!!!!!! ครับพ้ม!!!!!!!!!!!!