Docchula Community
Docchula Public Board => แนะนำการศึกษาต่อคณะแพทย์จุฬาฯ => Topic started by: cherri on March 20, 2009, 02:02:51 pm
-
อยากรู้อะคะ ว่าที่พี่ๆเข้าหมอกันเนี่ย เป็นเพราะแบบรู้สึกอยากช่วยคนมากๆ หรือว่ามีเหตุการอะไรที่ทำให้อยากเข้าหรอคะ แบบเจอคนที่ไม่สบายแต่ตัวเองรักษาไม่ได้อะไรแบบนี้อะคะ แล้วถ้าเรายังไม่รู้ว่าเราชอบอะไร พี่ๆว่าหนูจะค้นหาตัวเองได้ยังไงอะคะ
-
ขอตอบคำถามแรกก่อนละกันครับ
พี่อยากเข้ามาเรียน เพราะ
พี่อยากเรียนเองแหละ ไม่ได้มีใครมาบังคับว่าต้องเรียนหมอ ต้องเป็นหมอ
พี่รู้สึกชอบนะ ส่วนนึงน่าจะเป็นเพราะ พี่ได้สัมผัสกับมันมาตั้งแต่เกิด
รู้ทุกอย่างว่าเบื้องหลังมันเป็นยังไง
ส่วนคำถามที่ 2 บอกตรงๆ ว่าตอบยากนะครับ (พี่ไม่รู้เหมือนกัน)
ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้น้องๆ ค้นพบตัวเองเร็วๆ ละกันครับ
ปล. พี่อยากให้น้องๆ เรียนอะไรก็ได้ที่น้องรักมันมากที่สุดนะครับ
จะมีใครคิดบ้างมั้ย? ว่าถ้าพี่ไม่ติดหมอ พี่จะไปเรียนบัญชีหรือไม่ก็เศรษฐศาสตร์ ไม่ใช่ทันตฯ วิศวะ สัตวะ แบบที่หลายๆ คนอาจจะคิด...
-
พี่เรียนหมอ เพราะอยากเป็นหมอ
ทำไมถึงอยากเป็นหมอ?
พี่ไม่ได้อยากช่วยเหลือคนสักเท่าไหร่หรอก แต่เพราะ อยากเห็นรอยยิ้มของคนที่เคยบูดบึ้ง
จริงๆแล้วตอนแรกก็ไม่ได้อยากเป็นจริงจังนะ แต่เห็นว่าเป็นอะไรที่เท่ดี
แต่ไม่กล้าฝันเพราะกลัวไม่ติดแล้วจะเจ็บ
แต่พอมาอ่านการ์ตูนเรื่อง ก็อดแฮนด์ เทรุ
โอ้ พระเจ้า
นี่คือสิ่งที่ข้าใฝ่ฝันที่จะเป็นมาตลอดชีวิต!!!
แล้วก็เลยหันมาอ่านหนังสือเพื่อเข้าคณะแพทย์ให้ได้ แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องเลือกจุฬาฯ
(ต้องบอกก่อนนะว่าพี่มาจากโรงเรียนที่มีค่านิยมเข้าแพทย์มช.มากกว่าจุฬาฯนะ)
จากการอ่านการ์ตูนครั้งนี้ พี่เลยมองว่า แรงบันดาลใจ เป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้เราเลือกในสิ่งที่เราชอบมากที่สุด
และมีความสุขกับสิ่งที่ทำได้
และก็อาจจะเป็นเพราะพี่ไม่เคยเห็นความทุกข์ของแพทย์ ไม่เคยเห็นเบื้องหลังแบบพี่พฤทธิ์ ทำให้พี่วาดฝันว่า อนาคตแพทย์นี้ช่างสวยงาม
แต่ตอนนี้ก็พอจะรู้เบื้องหลังบ้างแล้ว บางอย่างก็ดูหนักในความรู้สึก
แต่ในเมื่อพี่เลือกแล้ว พี่คิดว่าพี่จะสู้กับมันสักตั้ง
เอาเป็นว่า น้องลองเข้าไปดูงานแต่ละอย่างในหลายๆที่ ลองสำรวจลักษณะนิสัยตัวเอง หรือถ้านึกไม่ออกจริงๆ ก็ลองดูตามเว็บทดสอบอาชีพที่เหมาะสมกับตัวน้องดูก็ได้ มันอาจจะออกมาแปลกๆบ้าง แต่ไปๆมาๆ น้องอาจจะชอบมันก็ได้นะ :)
-
เพราะหน้าให้ ฮ่าๆๆๆๆ
ตึกไผ่อาหารอร่อยย วิ้ว~ววว
-
ของผมฟลุคติดนะ ลงไว้หลายอันดันได้อันบนสุด
แต่ในยุคนี้ คงไม่มีกรณีอย่างนั้นแล้ว
เรื่องการค้นหาตนเอง นี่ไม่ใช่เรื่องง่าย
ในต่างประเทศ เค้ารีบร้อน เช่น จบม.ปลาย ทำงานพิเศษ เก็บตังไปสักปี
หรือไปเที่ยวรอบโลก ไปเป็นอาสาสมัครตามประเทศต่างๆ สักครึ่งปี
เก็บประสบการณ์ไป เข้าใจตัวเองมากขึ้น
ในเมืองไทยถ้าทำอย่างนั้น ผู้ปกครอง(ตัวดี) คงไม่สามารถเข้าใจได้
ถ้าสับสนไม่แน่ใจ ขอแนะนำว่า อย่าเพิ่งเข้ามาเรียนจะดีที่สุด
ในคณะนี้มีคนไม่ได้อยากเป็นหมอเยอะนะครับ ฝืนๆเรียน
เรียนไปก็ทำงานๆไปวันๆ เบื่อๆ เซ็งๆ มากมาย ไม่มีความสุข
อาจมีปัญหาสุขภาพจิต เพิ่มงานผมอีก
แต่ก็ไม่ได้แปลว่าไม่ชอบเรียนแล้วมาเรียนจะแย่ทุกราย
จากไม่ชอบบางรายก็เปลี่ยนใจมาเป็นชอบ หรือที่เคยชอบๆ เรียนจริงๆก็เบื่อ
ก็ทบทวนดูให้ดีๆละกันครับ
-
ผมมีความผูกพันกับวิชาชีพแพทย์อยู่มากตั้งแต่เด็กแล้วครับ :-*
(ไม่ได้มีญาติเป็นแพทย์หรอกนะ แต่เจ็บป่วยบ่อยพอควรน่ะครับ) :P
จึงรู้สึกผูกพันกับวิชาชีพนี้ (ความจริงรวมถึงสถาบันนี้ด้วย)
ถ้าจะเอาในรายละเอียดนี่คงต้องถามเป็นการส่วนตัวแล้วล่ะครับ :D
ก็เลยคิดว่าถ้าเราได้ช่วยคนอื่นเช่นนั้นบ้าง น่าจะดี
แต่ชีวิตในชั้นพรีคลินิกนี่ ใช้คุ้มเกินไปหน่อย
เรื่องเกรดนี่ไม่เหลือซากของความสำเร็จอยู่เลย ;D ;D
โอ๊ะ จะว่าไป ยังต้องแก้ I RSII อีกนี่นา ;D ;D
-
ของผมฟลุคติดนะ ลงไว้หลายอันดันได้อันบนสุด
แต่ในยุคนี้ คงไม่มีกรณีอย่างนั้นแล้ว
ยังมีครับ
ความฟลุคมีในทุกยุคครับ
ถ้าให้เป็นคนเคร่งศาสนาท่านก็ว่า.....พรหมลิขิต
(confirm ว่ามี เพราะผมขี่ดวงมาหลายทีแล้ว....)
-
คือ ตระกูลผมมีแต่ทหารครับ เลยอยากเป็นแพทย์ ขึ้นมา
หืม มันไม่เกี่ยวนี้หว่า :-\
ก็เอาเหตุผลตอนแรกสุดๆเลยละครับ ฟลุคติดครับ
บังเอิญผมไม่ค่อยมีอะไรที่อยากเป็นหรอก คิดแค่ว่า ไม่ว่าจะไปทางไหน ทำให้มันดีที่สุดก็พอแล้ว
ตอนนี้มาเรียนหมอ ก็ทำหน้าที่ให้ดีที่สุด แค่นั้น เหตุผล
-
เอ่อ
ผมดูซีรีส์เรื่อง Scrubs แล้วอยากเป็นอ่ะคับ
เหตุผลง่ายไปมั้ยอ่ะคับ?
-
เพราะอยากทำตัวเป็นประโยชน์ให้กับคนอื่นบ้าง 8)
ที่จริงตอนแรกอยากเป็นนักบินมากกว่า ;D แต่คงเป็นไม่ได้ เลยเบนเข็มมาเลือกระหว่างหมอกับครูแทน แล้วก็เลยมาลงเอยที่นี่
-
ของพี่นะ แบบพี่อยากเป็นหมอ อ่ อยากมาตั้งแต่เด็กแระ
แต่ตอน ม ปลายมันก็มีลังเลเหมือนกันนะ 55+
ยิ่งตอน ม6 นี่เบนเข็มสุดๆ
จะไปเข้าบัญชีให้ได้เลย
แต่โชคดีที่ติดหมอก็เลยกลับตัวกลับใจมาเรียนหมอ :]
เวลาพี่อยากรู้ว่าตัวเองชอบที่จะเรียนเป็นอะไรอ่ะ
พี่จะพยายามคิดอ่ะว่า อาชีพนั้นเค้าต้องเจอคนเเบบไหน
อยู่ในสภาพแวดล้อมยังงัย
คนรอบข้างส่วนใหญ่เป็นยังงัย
อย่างแบบหมอเนี่ยตอนพี่ตัดสินใจเข้าอ่ะ
พี่ก็แบบมองว่า หมอเป็นอาชีพที่ช่วยคนได้เยอะมาก
คนรอบตัวถึงเค้าจะเจ็บป่วยหน้าเบ้มา
แต่พอเค้ามาหาเราแล้วเรารักษาเค้าจนหาย
เราก็คงจะมีความสุขเพราะเราสามารถทำให้คนคนนึงหายจากอาการเจ็บป่วยได้
แล้วแบบพี่ก็คิดว่า เออ ถ้าเราได้ทำงานที่ทำให้เรามีความสุขแล้ว สภาพแวดล้อม
จะเป็นยังงัยพี่ก็ทนได้อ่ะนะ
**งงงง กับพี่มั้ย 55+
พี่พิมพ์เองยังงงเองเลยอ่ะ
ไม่รุ้อ่ะน้องนั่งคิดดีดีระกันว่าชอบอะไร
ถ้าชอบหมอก็ตั้งใจอ่านหนังสือทำโจทย์เยอะๆ นะ =]
-
อุดมการณ์ของน้องๆ จะค่อยๆ เปลี่ยนไปเชื่อพี่ซิ
-
อุดมการณ์ของน้องๆ จะค่อยๆ เปลี่ยนไปเชื่อพี่ซิ
เชื่อค่ะ :'(
-
ถ้าบอกว่า....ที่เรียนก้อเพราะที่บ้านอยากให้เป็นจะว่าพี่ไม๊เนี่ย... เฮ้อ..........
พูดจริงๆนะ...ตอนแรกเนี่ยพี่ไม่เคยมีความคิดอยากจะเป็นหมอเรยอ้ะ
อาจจะเคยมีบ้างตอนเด็กๆ พอใครถาม โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไร
ด้วยความเป็นด็ก อาชีพสุดฮิตคือ... อยากเป็นหมอค่ะ
แต่พอพี่โตขึ้น....
ม่ายคิดจะเป็นหมอเรยอ้ะ (อยากเรียน'ถาปัตมากก่า)
ตอนติดคณะนี้ พี่ก้อเป็นคนนึงที่ยกมือขึ้นตอนที่รุ่นพี่ถามว่า ใครไม่ได้อยากเป็นหมอบ้าง....
.....แต่หลังจากรับน้อง......ก้อมีเหตุการณ์ที่ีทำให้ความคิดพี่เปลี่ยนไปอ้ะ
คือพี่ประสบอุบัติเหตุ....ทางรถ ที่หนักมากทีเดียวหล่ะ
ทำให้พี่เห็นอย่างนึงเรยคือ การดูแลของหมอ....
ที่ไม่ใช่แค่คนไข้อ้ะ เค้าดูแลถึงจิตใจของญาติด้วย....
โดยเฉพาะหมอที่ดูแลพี่เนี่ย....อืม....คือแกรใจดีมากๆอ้ะ...(ฮาสุดๆ)
คือทุกวันในขณะที่พี่อยู่โรงพยาบาลเนี่ย... จารู้สึกแอบเซ็งมาก
ก้อมีหมอคนนี้กับพี่พยาบาลเนี่ยหล่ะ...ที่เข้ามาคุยกับพี่กับแม่ของพี่ (ประมาณมาปาหี่โชว์)
ก้อทำให้พี่อยู่โรงพยาบาลอย่างมีวามสุข และก้อไม่กังวลกับอาการป่วยของตัวเองมากนัก
และเมื่อพี่ออกมาจากโรงพยาบาลและกลับมาเรียนได้อีกครั้ง
มันก้อทำให้พี่รู้สึก...ว่า อยากจะเป็นแบบคุณหมอคนนั้นแฮะ...
คือหมอก้อคงไม่ต้องมีไสตล์ที่คร่ำเคร่งมากเกินไป
.....ก้อคงฮาได้บ้าง...มีสไตล์เป็นของตัวเองได้อ่ะ แต่ที่สำคัญคือ ความรู้ ความสามารถในการรักษา
และการูแลจิตใจของคนไข้และญาติ....
หลังจากวันนั้น
ทำให้พี่รู้สึว่าตัวเองอยากเป็นหมอขึ้นอีกเยอะเลย... :)