ชีวิตเริ่มซับสนกับตัวเองวขั้นวิกิต !! ขอคำแนะนำจากพี่ๆทุกคนครับ

[EIP158]

คือไม่รู้จะเริ่มยังไงดีเพราะไม่เคยโพสข้อความเวปใดๆในเชิงคำแนะนำแบบนี้มาก่อน

คือตอนนี้ชีวิตตัวเองมีจุดมุ่งหมายในสิ่งที่อยากจะเป็นตั้งแต่เริ่มเข้ามาเรียนชีวิตในช่วงม.ปลายสายวิทย์ว่าอนาคตตัวเองอยากเป็น"วิศวกร"
เพราะชอบและถนัดวิชา คณิต ฟิสิกส์ เป็นอย่างมากที่เดียวเลยคิดว่าตัวเองหน้าจะเรียนอะไรมีสองวิชานี้คงมีความสุขกับการได้เรียน แต่ ชีวะ กับ เคมี กับเป็นวิชาที่น่าเบื่อที่สุดสำหรับผมเพราะไม่ิชอบการจดจำเท่าไหร่ โดยเ ชีวะ ซึ่งตัวเองไม่ค่อยชอบจึงคิดเสมอว่ายังไงตัวก็ต้องเข้าเรียนวิศวะแน่ๆ แต่พอมาตอนนี้ชีิวิตเหมือนเริ่มพลิกผัน  โดยเนื่องจากผมเองมีคุณพ่อคุณแม่เป็นอาจารย์หมอขอนิสิตคณะแพทย์และยังมีพี่ชายซึ่งตอนนี้internอยู่โดยคุณแม่นั้นมีจุดมุ่งหมายกับตัวเราว่าคงต้องเรียนแพทย์ตามครอบครัวแต่ตัวผมเองนั้นบอกกับทางครอบครัวแล้วว่าคงไม่คิดจะเรียนแพทย์อย่างแน่นอนเพราะว่าตัวเองนั้นมีจุดมุ่งหมายในสิ่งที่อยากจะทำในอนาคตอยู่แล้วซึ่งเราพูดแบบนั้นไปตลอดเวลาและทุกครั้งที่ได้อยู่พร้ิอมหน้าพร้อมตากับครอบครัวซึ่งตัวผมเองนั้นก็รู้ถึงความตั้งใจของท่านทั้งสองตั้งแต่เด็กๆแล้วโดยการที่ให้เป็นสถานที่ในโรงพยาบาลและก็เห็นโอกาศที่ได้เห็นท่านทั้งสองสอนนิสิตมาตั้งแต่เด็กๆอยแล้วและเรื่อง ยารักษาโรค ต่างๆตัวผมเองจำได้ครบ ซึ่งผมรู้ว่าตัวท่านเองพยายาปลูกฝั่งความเป็นหมอและปูทางให้มาตั้งแต่เด็กๆ และก็ยังภูมิใจกับตัวเองทุกครั้งที่มีท่านทั้งสองอบรมและรับฟังปัญหาต่างๆโดยไม่เคยมีอคติแม้บ้างที่ตัวผมเองอาจจะผิดแต่ท่านไม่เคยที่จะดุหรือใช่วาจาคำพูดที่ส่งผลให้เราไม่สบายใจเลยด้วยซ่ำ     ซึ่งมีอยว่าวันหนี่งเมื่อไม่นานมานี้ ท่านทั้งสองได้พูดว่าอนาคตอยากจะเก็บเงินที่ตัวเองมีอยากไปเปิด รพ. ในต่างจังหวัดและท่านทั้งสองและตัวพี่ชายเองก็เป็นคนดูแลโดยมีจุดมุ่งหมาย อยากรักษาคนที่ยากจน และผู้ที่ขาดโอกาศจะได้รักษากับหมอทีี่ดีๆ ซี่งท่านก็พูดต่ออีกว่า ถ้าลูกชายคนเล็กของเราได้เรียนรู้ชีวิตการเป็นหมอด้วยอีกคนก็ดีสิเนอะ เราจะได้เห็นลูกเราช่วยเหลือผู้คนมากมายโดย อย่างยิ่ง คนยากจนซึ่งไม่มีโอกาศจะได้รักษาหมอที่มีคุณภาำพจากจิตใจในการตรวจจริงๆ หรือ ยากที่คุณภาำพด้อยกว่าเอกชน นี้คือจุดมุ่งหมายของท่าน ในอนาคตซึ่งท่านทั้งสองเองเคยคิดอยากทำแต่้ด้วยติดภาระการงานต่างๆ ภาระอาจารย์นิสิแพทย์ ภาระหมอในสายตรง และภาระที่สำคัญคือ ลูก เลยไม่มีโอกาศได้ทำฝันแบบนั้นสักที่ รุ่นลุกของเราคงได้สานฝันจากตัวท่านเอง ซึ่งคำพูดนี้ทำให้ตัวผมเองรู้สึกเจ็บนะและก็ถ้ามตัวเองว่าทำไหมเราถึงไม่รักในงานสายนี้สักที่  แต่ได้ฟังตอนนั้นผมเองก็คงยังมีจุดมุ่งหมายเหมืิอนเดิมไม่เปลี่ยน แต่พอมาถึงวันนี้เวลานี้ผมคิดว่าผมคงต้องทำอะไรเพื่อตัวท่านบ้างแม้มันไม่รู้ว่าจะทำได้หรือเปล่า ผมเลยตัดสินใจจะลองสอบแพทย์ตรงของ กสพท ดูแต่จะไม่บอกให้ท่านทั้งสองและพี่ชายรู้ ผมจึงอยากขอความอนุเคราะห์พี่ให้ข้อแนะนำซึ่งผมคิดว่าตัวเองไม่รู้จะไปปรึกษาใครดีโดยหวังพึ่งเวปของพี่เวปนี้ให้ขอแนะนำและติผม ว่าผมควรที่จะทำฝันต่อไปหรือทำตามเจตนารมของ ครอบครัว(ไม่ได้บังคับผม) เช่นใดดี  
1. ต่อไปนี้ผมควรเริ่มอ่านหนัีงสือชีวะ กับ เคมี จริงจังหรือยัง?
2. ผมต้องไปเรียนพิเศษ ชีวะ กับ ความถนัดแพทย์หรือเปล่้า
3. พอดีผมเรียนเป็นEnglish Program ตั้งแต่มัธยมต้นจนถึงมปลาย  ผมควรหาซื้อหนังสือภาคไทยมาอ่านเพิ่มเติ่มไหมเพราะเนื้อหาอังกิตและไทยต่างกันบางบ้างเนื้อหา
4. ขอบคุณพี่ๆและทุกคนที่มานั่งอ่านความระบาในความคิดลึกๆของผม @^^@
5. ขอโทษด้วยถ้าผมเขียนภาษาไทยบ้างคำผิดพลาดเพราะเขียนอิงกิตมาจนชิน T_T
6. เรื่องที่ผมบอกว่า "ไม่ได้รักษาหมอที่ดีๆ นี้หมายถึง หมอบ้างคนที่ต่างจังหวัดซึ่งเค้ามีหมอคนเดียวหรือมากกว่านั้นนิดหน่ิอย เวลามีผู้่ป่วยมารักษาเยอะ อาจทำเองตัวเค้าเองรู้สึกเบื่อ ถ้อบ้างเลยอาจทำให้วินิฉัยพาหะของโรคนั้น ผิดพลาดโดยอย่างยิ่ง หมอintern ขอโทดมา ณ ที่นี้ด้วยเพราะอาจ เป็นเฉพราะบางกลุ่ม และบางภาคของประเทศ
ึ7. ขอเยอะเหลือเกิ๊น ฮ่้าๆ ขอบคุณด้วยใจครับถ้าให้คำแนะนำที่ดีๆ และ ติผมได้จะได้เอาไปคิดพิจราณาในการตัดสิน ครับผม

[oPaMo]

พีไม่ได้เก่งเรื่องการให้คำปรึกษาใครเท่าไหร่หรอกนะครับ 
แต่จะแนะนำเพียงเล็กน้อย หากน้องต้องการคำตอบจริงๆ ขอให้รอความเห็นต่อไป (พี่ก็ไม่เก่งภาษาไทย   ) ซึ่งถ้าพี่จะให้ความเห็นพี่จะบอกแค่เพียงว่า "ทุกอย่างขึ้นกับตัวเอง" ถ้าน้องคิดว่าน้องจะทำสิ่งที่คิดว่าเป็นประโยชน์ต่อบุคคลอื่น แต่ตัวเองไม่ชอบ สิ่งที่น้องทำจะเป็นการ "ฝืนใจ" หรือเปล่า เมื่อเทียบการทำสิ่งที่ตัวเองชอบ ถนัด ซึ่งน้องอาจจะดูในมุมมองของครอบครัวน้องเอง แต่ความเห็นพี่ ทุกอาชีพ สามารถทำประโยชน์แก่บุคคลอื่นได้ หากเรามีใจที่บริสุทธิ์(บางทีน้องอาจจะช่วยสร้างตึกในโรงพยาบาล - -' ล้อเล่นๆ)

ส่วนเรื่องความชอบในตัววิชานั้น  มันเปลี่ยนกันได้  พี่เองจากชอบเลข เห็นข้อสอบเลขก็เป็นอันเกลียดได้ทีเดียว แต่ตัวพี่เองพี่ชอบตัววิชาจากตัวอาจารย์ด้วยแหละ บางทีน้องลองไปถามเพื่อนที่เค้าชอบวิชานั้นๆ ที่น้องไม่ชอบ ถามเหตุผลเค้าว่า ทำไมชอบวิชานี้หล่ะ น้องอาจจะได้ความคิดแปลกใหม่ที่น้องอาจจะไม่เคยนึกถึงก็ได้นะ 

เรื่องการหนังสือ  เรียนพิเศษ ขึ้นกันตัวเองแหละ ความเห็นอื่นละกันเพราะถ้าซื้อหนังสือมาอ่าน แล้วเข้าใจ มันก็อาจจะไม่จำเป็นต้องเรียนพิเศษก็ได้กระมัง  แต่บางทีซื้อหนังสือมาทำโจทย์ แล้วตอนสอบจริงถ้าเจอโจทย์ที่เคยทำแล้ว คุ้นเคยกับข้อสอบ ก็คงช่วยได้ระดับนึงแหละมั้ง


ที่น้องเรียน EP น้องก็ลองไปอ่านหนังสือไทยอ่านดู ถ้าเข้าใจมัน ก็คงพอได้กระมัง 

[Same shoes]

My computer doesn't have Thai Keyboard but I really wanna reply this asap  
  
1. You should start with Math,the hardest one then Physics and chemistry
If you are not the read-them-all type Biology Thai and Social should be the last.  
2. No need if you can force yourself to read them. I recommend Bio P'Tent and Doc aptitude of the Book publishing
3. Me,too!  Definitely, do lots of practice tests cause you might not understand some questions,seriously.
4. With pleasure  
5. It's a big problem when you take aptitude test though   Fighto
6. None (offense) taken
ึ7. Well, I want you to think about it REAL HARD. It's a though choice that change your life and it's a one way street
 
They are not forcing you but still you feel the pressure, right? And most of it comes from yourself

Like the last reply said, you can build the hospital for them instead of being a doctor.
You don't have to be a doctor to help people.  

If you are doing this to fulfill a duty of a good son, what if you hate studying medicine?
Are you such a good son that you would sacrifice your whole life as your parents wish?
Is making them proud more important than living your life?

Key question; what is more important to you; - your own life or your parents' dream

Just choose what you won't regret  

[•โซดา♫”•—]

จริง ๆ ถ้าได้เรียนสิ่งที่เราชอบพี่ว่าน่าจะดีกว่า เพราะเราต้องอยู่กับมันไปทั้งชีวิต แต่เท่าที่อ่าน พี่ว่าน้องดูเป็นคนมีอุดมการณ์ และมีความรับผิดชอบพอที่จะทำให้อุดมการณ์นั้นเป็นจริง ยังไงสุดท้ายก็ต้องลองถามตัวเองอยู่ดีว่าเราต้องการอะไรกันแน่ พี่ได้ยินหลาย ๆ คนบอกว่าอย่าเลือกคณะแพทย์เพราะความต้องการของพ่อแม่ แต่พี่คิดว่าถ้าคน ๆ นั้นรักครอบครัวมาก และมีจิตใจอันดีงาม แบบน้อง  คำว่าเพื่อครอบครัว เพื่อคนไข้ มันก็คงเป็นแรงผลักดันมากพอที่จะทำให้ฟันฝ่าคณะมหาโหดนี้ไปได้

น้ำท่วมทุ่งมาก สรุปว่า พี่คาดว่าน้องคงจะไม่มีปัญหาถ้าจะเข้ามาเรียนหมอแม้ว่าน้องจะไม่ชอบมัน  แต่เมื่อตัดสินใจไปแล้วทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นภายหลัง ต้องยอมรับเสมอว่าเราเป็นคนเลือกเองนะ เพราะงั้นคิดดี ๆ ก่อนตัดสินใจนะจ้ะ

เรื่องอ่านหนังสือแนะนำไม่ได้อ่ะ ผ่านวัยเยาว์มาเนิ่นนาน แต่พี่แน่ใจอยู่เรื่องเดียว ตอนสอบเอนท์ไปหาหนังสือมาอ่านเพิ่มให้ครบตามหลักสูตรค่ะ ..อยู่หมอเมื่อไหร่ น้องจะได้อ่านภาษาอังกฤษจนช่ำปอด (จน pneumonia ไปเลย = =)