ก่อนอื่นขอบอกไว้ก่อนเลยนะครับ ทุกอย่างที่ผมเขียนต่อไปนี้ เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวเท่านั้นนะครับ !!!
อายุเพิ่ง 19 เเต่เบื่อชีวิตมาก เหมือนไม่รู้เกิดมาทำไม มีชีวิตต่อไปทำไม มันไม่เห็นมีอะไรเลย
ถ้าไม่รังเกียจ หรือคิดว่าเป็นการละลาบละล้วงจนเกินไป ผมขอรบกวนถามสักนิดนะครับ คือว่า
พอจะรู้สาเหตุหรือเปล่าครับว่า
ทำไมใช้ชีวิตมาตั้งจะยี่สิบปีแล้ว ถึงพึ่งจะมารู้สึกอย่างที่เป็นอยู่ในตอนนี้ คืออย่างนี้ครับ ผมอยากจะทราบว่า มันพอจะมีเหตุการณ์
มีความแนวคิด หรือปัจจัยอะไรบ้างหรือเปล่าที่ทำให้อยู่ดีๆ (หรืออาจจะอยู่ไม่ดีๆ ก็ได้) วันๆ หนึ่ง คุณเกิดรู้สึก "เบื่อ" ขึ้นมา ทั้งๆ ที่
แต่ก่อนก็มีชีวิตที่ถือว่าปกติสุขดี (ตามที่คุณได้บอกไว้) จะเป็นไปได้หรือเปล่าว่า ความเบื่อที่เกิดขึ้นนั้น แท้จริงแล้ว อาจจะมีต้นเหตุ
มาจากความสงสัย เช่น เอ๊ะเราเกิดมาทำไมนะ จริงๆ แล้วชีวิตนี้มันมีวัตถุประสงค์อะไรของมันนะ แล้วเราควรจะมีชีวิตต่อไปอย่างไรนะ
เป็นต้น แล้วไม่สามารถให้คำตอบที่น่าพอใจกับตนเองได้ อีกทั้งก็เห็นว่าชีวิตที่ผ่านมา วันเวลาที่ผ่านมา มันก็ไม่ได้มีสาระแก่นสาร
อะไรจริงๆ จังๆ ซักอย่าง มันก็วนเวียน ซ้ำซาก จำเจ ไปวันหนึ่งๆ หรือพูดง่ายๆ คือ คุณอาจจะรู้สึกว่า ชีวิตของคุณมันไม่มีสาระหรือ
คุณค่ามากเท่าที่คุณอยากจะให้มันมี จึงทำให้คุณรู้สึกเบื่อ สับสน และฟุ้งซ่าน
เป็นเเบบนี้เข้าขั้นต้องหาจิตเเพทย์ไหมคะ
เข้าขั้นหรือเปล่า ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่การไปพบจิตแพทย์ มันก็ไม่ได้เสียหายอะไรหนิครับ เผื่อว่าอะไรๆ อาจจะดีขึ้นได้บ้าง
P.S. เท่าที่อ่านๆ ดูจากที่เล่ามา ผมรู้สึกว่า คุณก็รู้จักตัวเองดีพอสมควรเลยทีเดียว ซึ่งโดยความคิดเห็นส่วนตัวของผม
(ถูกผิดอย่างไรไม่รับประกันใดๆ ทั้งสิ้นนะครับ) คนที่รู้ตัวเองอยู่ว่าตนเองเป็นอย่างไรอยู่ มีความปกติหรือผิดปกติอย่างไร
ก็ไม่น่าจะมีความผิดปกติทางจิตแต่อย่างไร ส่วนเรื่องปัญหาที่พบเจอนั้น มันก็เป็นปัญหาๆ หนึ่ง ซึ่งเป็นธรรมดาที่คนเรา
จะต้องมีปัญหาในชีวิตกันอยู่บ้างอยู่แล้ว ไม่เห็นแปลกแต่อย่างใด ส่วนเรื่องว่าจะแก้ปัญหาอย่างไรนั้น มันก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
ที่จะต้องค่อยๆ พิจารณาแก้ไขกันต่อไป
31 Replies
55669 Views