เอิ่มมมม ไม่รู้เหมือนกัน
คือเอาจริงเวลาเราทำได้ ก็บอกว่าทำได้นะ คือก็ไม่ได้ต้องการทำให้คนอื่นเสียใจอะไรอ่ะ
คือคนฟังก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอก ก็โอเคเราทำไม่ได้ ก็ต้องมีคนอื่นทำได้อยู่แล้วใช่ป่ะ
ก็พูดกันตรงๆ ทำไม่ได้ก็คือไม่ได้ ไม่รู้จะพูดแล้วให้คนอื่นประมาณทำไม
ก็มันทำไม่ได้จริงๆ คะแนนก็เห็นๆอยู่

แล้วเวลาถามใครต้องรู้พื้นฐานเขาด้วย
คือปกติเขาทอปคณะ แต่พอเขามีข้อทำไม่ได้บ้าง เขาก็บอกว่าอือก็ตื้อ มึน งง ทำไม่ได้หลายข้อ
ก็เป็นเรื่องปกตินะะะะะะะะะะ เอาจริงเราก็ไม่ได้หมั่นไส้ไรเค้าอ่ะครับ เข้าใจๆไรงี้
เรียนเครียดไม่เครียดขึ้นแล้วแต่คนนะครับ คือเรียนก็ตั้งใจเรียนก็ถูกรึเปล่า
หลังเลิกเรียนเช่นตอนพักกลางวันหรือตอนเย็นหลังเลิกเรียน จะเล่นบ้าบอคอแตกไรก็ตามสบาย
(เดี๋ยวนี้ปีเราชอบเล่น board game มากกกกกกกก เย่ ตั้งชมรมกันเถอะ เกิน 30 คนแล้ววว ฮ่าๆๆ)
แบ่งเวลาให้ถูกอ่ะครับ ช่วงใกล้สอบก็ไม่เล่น อ่านทบทวน
มันก็ปกตินะ พ่อแม่ส่งเสียให้มาเรียน จะให้โดดเรียนไปเล่นหรือยังไง เล่นเกมตลอดก็จะเข้ามหาวิทยาลัยทำไม
รุ่นพี่รุ่นน้องก็แล้วแต่คนนะ สายรหัสผมสนิทกันดี =w=
ถึงไม่สนิทกัน แต่เวลามีอะไรก็ขอความช่วยเหลือกันได้ปกติครับ แม้จะไม่ได้เป็นสายรหัสกันก็ตามอ่ะนะ
คณะเราไม่มีพวกโอ้อวดเรื่องรวยไรนะ แบรนด์เนมรับรองน้อยกว่าทุกคณะอื่นของจุฬาฯ
เด็กเตรียมฯชอบจับกลุ่มกันเอง - -
อืม แล้วแต่คนนอกจะมองละกัน ก็สนิทกันมาตั้งนานแล้วอะ
จู่ๆจะให้แตกกลุ่มแยกกลุ่ม ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรกันจะทำทำไมมมมม = ='''
หลังๆก็รู้จักเพื่อนทั้งชั้นปีเองอ่ะครับ สนิทๆกันหมดแหละ เราไม่ได้ปิดกั้นตัวเองสักหน่อย
เพียงแต่กลุ่มก็ยังคงเป็นกลุ่มเท่านั้นเอง
เพื่อนพี่หลายๆๆๆคนในกลุ่มรู้จักกันมาแปดปีแล้ววว ปีนี้ก็เก้าปี =w= เย่