สำหรับผม ตอนมอปลาย ผมอยากเข้าวิทยาครับ :Pเพราะตอนนั้นชอบทำโจทย์เลขมาก :Pแต่หลายๆอย่างก็ทำให้เปลี่ยนใจ
ผมเริ่มมาอยากเรียนหมอจริงๆจังๆตอนม.6เองครับเพราะหลายๆเหตุผล เช่น พ่อเป็นหมออยู่แล้วพอเห็นพ่อทำงานแล้วรู้สึกว่าท่านน่านับถือและผมเองก็อยากเป็นแบบนั้นให้ได้บ้าง,ดูอนิเมะ+อ่านการ์ตูนหลายๆเรื่องเช่น black jack(หมอเกรียนดีแต่ก็ประทับใจนา>__<) AIR(คิดว่าถ้าในเรื่องมีหมอเก่งๆนางเอกคงไม่ตายT_T) แล้วก็ปกติผมชอบช่วยคนอยู่แล้ว(โดยเฉพาะเด็กๆ
)
แล้วก็เหตุผลอีกหลายเหตุผลมากๆจนไม่อาจนับได้ถูก
เข้ามาเรียนเทอมหนึ่งรู้สึกไม่ชอบอย่างมากเพราะรู้สึกเหมือนว่าวิชาที่เรียนมันฉาบฉวยมาก แต่ละวิชาเรียนแล้วไม่ได้ใช้ต่อ เรียนแล้วไม่ได้รู้ลึกรู้จริง แถมเรียนก็ไม่เข้าใจด้วย(เคมีผมเอาแต่ท่องอย่างเดียว ฟิสิกส์ก็ท่องสูตร+โจทย์ไปสอบ) แต่พอเทอมสองรู้สึกสนุกมากกับการเรียน ยิ่งเรียนยิ่งรู้สึกอยากรู้มากขึ้นเรื่อยๆ
ดังนั้นก็รู้สึกว่าเลือกถูกแล้วที่เรียนหมอเพราะหลายๆเหตุผลที่ได้บอกมา
ในประเทศไทยค่านิยมที่ว่าคนเก่งต้องเรียนหมอ+วิดวะมันยังมีอยู่และฝังรากอย่างแน่นหนาในคนรุ่นพ่อแม่เราครับ หลายๆคนที่ไม่ได้มีความฝันอะไรเป็นพิเศษ+เรียนเก่งพอควรก็มักเข้าหมอครับเลยมีปัญหาทำให้บางคนต้องอดทนเรียนไปทั้งที่ไม่ชอบ ซึ่งความจริงผมคิดว่าการเรียนหมอที่แท้จริงไม่ต้องใช้ความฉลาดมากนักก็ได้แค่ใจรัก+ขยันมีระเบียบวินัยก็ไปรอดแล้ว อย่างอเมริกาครูอาจารย์ถือว่าเป็นคนที่เรียนเก่งกว่าหมอครับ กลับกันกับบ้านเรา :Pแต่อเมริกาก็นับว่ามีการแพทย์ก้าวหน้ากว่าไทย
ปล.รู้สึกว่าคนมาตอบส่วนใหญ่ยังไม่รู้สึกว่าไม่ใช่ตัวเองนิ
31 Replies
15148 Views